Στις αρχές Νοεμβρίου θα διεξαχθούν
σε όλους τους νομούς της χώρας οι εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών
αντιπροσώπων στα Περιφερειακά Υπηρεσιακά Συμβούλια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης,
γνωστά ως ΠΥΣΔΕ, όπου τα ψηφοδέλτια των μνημονιακών
-γνωστών και ως δωσίλογων- κομμάτων ΝΔ(ΔΑΚΕ), ΠΑΣΟΚ(ΠΑΣΚ) και ουραγών ΔΗΜΑΡ και
ΛΑΟΣ, θα αντιπαρατεθούν με τα ψηφοδέλτια των κρυπτομνημονιακών -παραπειστικώς αυτοαποκαλούμενων αντιμνημονιακών-
κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ, ενώ κατενάντιο πάντων θα είναι το ψηφοδέλτιο του εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου ΕΠΑΜ.
Για την αρτιότερη ενημέρωση των
καθηγητών θεωρήσαμε χρήσιμο πριν αποκαλύψουμε λεπτομέρειες σχετικώς με την
συμπαιγνία που εξυφαίνεται πίσω από τις πλάτες και εις βάρος των καθηγητών
μεταξύ μνημονιακών και κρυπτομνημονιακών συνδικαλιστοπατρώνων, να θέσουμε
μερικά από τα πολιτικά τεκταινόμενα στην ορθή τους διάσταση.
Θουκυδίδης:
«Και
την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει.»
«Κατάντησαν ακόμη και την συνηθισμένη
σημασία των λέξεων για τις πράξεις να παραποιήσουν κατά πώς τους βόλευε.»
Που θέλει να πει πως οι κρυπτομνημονιακές
δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ αυτοονομάστηκαν αντιμνημονιακές, «… τη δικαιώσει.»
Μνημονιακός λέγεται αυτός που κατά
οποιονδήποτε τρόπο ποιοτικό ή ποσοτικό εξυπηρετεί την εφαρμογή των μνημονίων
και των δανειακών συμβάσεων.
Υποκατηγορίες (στενότερες
έννοιες) της πολιτικής κατηγορίας (έννοιας) του μνημονιακού, εκτός από αυτήν του
μνημονιακού δωσίλογου που αφορά σε όσους άσκησαν ή εξακολουθούν να ασκούν μέχρι
σήμερα την πολιτική διαχείριση, είναι και οι ακόλουθες.
1. Παθητικός μνημονιακός λέγεται
αυτός που απαξιεί να ασχοληθεί με τέτοια πολιτικά ή εθνικά ζητήματα της χώρας
είτε παραπέμπει την λύση τους στις ελληνικές καλένδες. Αφορά ένα μακάβριο
ποσοστό 50% ελληνικού λαϊδίου, συμπεριλαμβανομένης και της ηγεσίας του σημερινού
ΚΚΕ. Το τελευταίο υπόσχεται να λύσει όλα τα ζητήματα επί τη ελεύσει του
κομουνισμού στην Ελλάδα, ακριβώς όπως αυτούς που αναμένουν την θεόπεμπτη έλευση
του Κυρίου, αν και θα έπρεπε να γνωρίζει ότι:
«Εμείς,
ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί την τωρινή κατάσταση.
Οι όροι αυτής της κίνησης προκύπτουν από τις προϋποθέσεις που υπάρχουν σήμερα.»
2. Κρυπτομνημονιακός λέγεται
αυτός ο οποίος κρυφίως αλλά απεριφράστως αποδέχεται και σχεδιάζει να υπηρετήσει
τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις στο ακέραιο και μάλιστα μέσα στο ίδιο κάστα-ευρώ-περιβάλλον
που τα δημιούργησε, αλλά κυρίως αυτός ο οποίος συνιστά το προπετασματικό νέφος πίσω
από το οποίο κρύβεται και θάλλει η μνημονιακή ελληνική άρχουσα κάστα (όχι! άρχουσα
κοινωνική τάξη, αλλά κάστα quasi μαφία). Η ελληνική άρχουσα κάστα ρυθμίζει τα ποσοστά των
μνημονιακών και κρυπτομνημονιακών στις εκλογικές αναμετρήσεις, προωθώντας τα ή
ανακόπτοντάς τα κατά το δοκούν και εν τέλει διαμορφώνει κυβερνητικούς συνασπισμούς
για να έχει τον πλήρη έλεγχο και κυρίως για να ασκεί εκβιασμούς στους
κατακτητές του τέταρτου Ράιχ.
Είναι τα κύρια κρυπτομνημονιακά κόμματα
ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που ευεπιφόρως αποδέχονται μια
Ελλάδα των μνημονίων όπου οι ίδιοι αυτοπαραμυθιαζόμενοι πιστεύουν ότι θα
χειριστούν τα μνημόνια καλύτερα από ότι οι αποδεδειγμένως δωσίλογοι των οποίων
την θέση ετοιμάζονται, φιλοδοξούν, ή ονειρήγνυνται, αντιστοίχως, να καταλάβουν την
κατάλληλη στιγμή, μόλις τους στρώσει τον τάπητα η άρχουσα κάστα, προβαλλόμενοι ως
απελευθερωτές και χωρίς να καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός πόσο βαθύτερα στην
δύνη της κάστα-εύρω-σκλαβιάς θα καταβυθισθεί.
Το προβαλλόμενο «δίλλημα» ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ (μνημονιακός) versus
ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ (κρυπτομνημονιακός) δεν είναι καν τέτοιο, παρά οι
δύο όροι μιας και της αυτής ταυτότητας η οποία αφενός συνιστά την διαστελλόμενη
και συν τω χρόνω εμπεδούμενη de facto μνημονιακή ευρωπολιτική της ελληνικής
άρχουσας κάστας και αφετέρου τον εσωτερικό μηχανισμό με τον οποίο εκβιάζει η
κάστα τον εισβολέα γερμανό καπιταλιστή-ναζιστή που εισέβαλε στο μαντρί της
κάστας και θέλει μαντρί και πρόβατα όλα δικά του.
Αντιμνημονιακός -αυτός φλερτάρει με τον
δωσιλογισμό κατά πολύ λιγότερο από ότι ο κρυπτομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ που
τον αποδέχονται αναφανδόν- λέγεται αυτός που επιθυμεί να σχίσει ένα μέρος από τα
μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και να επαναφέρει την χώρα στην προτεραία προμνημονιακή
κατάσταση, αφήνοντας ωστόσο άθικτη αυτήν την προδοτική άρχουσα κάστα που τα
προκάλεσε όλα να συνεχίσει να διαπράττει ίδια ή ανάλογα με αυτό εγκλήματα, όχι
μόνον για ακόμη διακόσια χρόνια αλλά εις το διηνεκές. Κάποιοι μάλιστα υπόσχονται
και λίγες εκκαθαρίσεις στο φαύλο πολιτικό σύστημα, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι
αυτές αν γίνουν θα γίνουν για τα μάτια του κόσμου και θα αφορούν στις συνέπειες
του καρκίνου και ουδόλως στον μέγα καρκινικό όγκο που είναι η ελληνική άρχουσα
κάστα, μέρος της οποία είναι και οι φερόμενοι αντιμνημονιακοί ψευδοεκκαθαριστές.
Η κατηγορία αντιμνημονιακός αφορά
σε διάφορα μικρά κόμματα που βλέπουν την κοινωνική διαδικασία φορμαλιστικά, άρα
χωρίς ιστορική προοπτική, διότι αδυνατούν να κατανοήσουν ότι η ιστορία δεν
κινείται κυκλικώς αλλά ελικοειδώς.
Το δίλλημα λοιπόν, μνημονιακός versus αντιμνημονιακός είναι μια ψεύτικη και
κατασκευασμένη αντίθεση, αδιέξοδη εν τω βάθει. Δεν υπάρχει έδαφος για να
πραγματοποιηθεί μία αμιγώς αντιμνημονιακή πολιτική, αλλά ακόμη και αν κάποιο
καπρίτσιο της ιστορίες το επιτρέψει, γρήγορα η χώρα θα οδηγηθεί στις ίδιες φαυλοκυκλικές
καταστάσεις με συνέπεια -προκειμένου να υπάρξει ως χώρα- να επιζητάει η ίδια
μια νέα κατοχή που εν τέλει θα προκαλέσει τον ολικό εθνικό αφανισμό.
Μάλιστα, η ανοησία του
αντιμνημονιακού φορμαλισμού είναι τόσο μεγάλη ώστε στην προσπάθειά του να κάνει
την προ μνημονιακή περίοδος της Ελλάδας να φαντάζει ειδυλλιακή, ξεχνάει ότι
ακόμη από τότε όλοι έλεγαν: «δεν πάει άλλο, κάτι πρέπει να γίνει», και οι
κοινωνικές διεκδικήσεις έως και απεργίες ήταν κατά πολύ περισσότερες από τις
σημερινές. Τώρα που όχι απλώς έγινε κάτι, αλλά ήρθαν τα πάνω κάτω προς την εντελώς
αντίθετη κατεύθυνση, όλοι έχουν βγάλει τον σκασμό τους, ωστόσο ο λαός συνεχίζει
να τους ψηφίζει και σε επίπεδο βουλευτικών και σε επίπεδο συνδικαλιστικών εκλογών.
Αιδώς, άθλιο λαΐδιον!
Όσο για τους ηθικολάγνους,
αστικώς μολυσμένους αριστερούς του μπουντουάρ που θα σπεύσουν να υπερασπιστούν
το λαΐδιον -ψηφία γαρ- καταγγέλλοντας κατάπληροι φαρισαϊσμού τον απρεπή αυτό
χαρακτηρισμό, για να συνεχίσουν φυσικά να το κρατούν σε σκότη αγνοίας και εν
υπνώσει, ας μας απαντήσουν:
Γράφουν ή δεν γράφουν οι
κινήσεις των μαζών την ιστορία; Ας επιλέξουν!
Αλλά οι φιλελεύθεροι, οι σοσιαλιστές
και οι κομουνιστές σκουπιδιάρηδες μια χαρά βολεύονταν θάβοντας τον ελληνικό λαό
στην κοινή τους χαβούζα, έχοντας για κοινό τους απορριμματοφόρο το πάντοτε τόσο
αποτελεσματικό γι αυτές και μόνον τις εργασίες ελληνικό κράτος. Είναι όμως μέσα
σε αυτήν την χαβούζα και στους κόλπους του ενταφιασμένου λαϊδίου που εκκολάφθηκε
το αυγό του όφεως και τώρα ο εύρωστος όφης απειλεί να τους καταπιεί και καλά να
πάθουν όλοι τους -πολιτικοί και λαΐδιον- ενώ η άρχουσα κάστα απόμακρα και εν
πλήρη κυριαρχία θα επιχαίρει λέγοντας:
«με ένα σπάρο, δυο τρυγόνια».
Κατ’ ουσίαν η κατηγορία
αντιμνημονιακός είναι πλάσμα φαντασίας της αριστεράς η οποία τα τελευταία
εξήντα χρόνια αντί να εφαρμόζει ένα ολοκληρωμένο επαναστατικό πρόγραμμα αρκείται
σε ρόλο ουραγού της ελληνικής άρχουσας τάξης και όποτε η άρχουσα τάξη πράττει ή
λέει άσπρο η αριστερά σπεύδει να πράξει ή να πει μαύρο και έτσι παραμυθιάζει
τον λαό ότι τάχα συμμετέχει και κατευθύνει την ταξική πάλη, ενώ με τέτοιες
τυπικές αρνήσεις στην ουσία κρατάει τα μπόσικα της ελληνικής άρχουσας τάξης.
Έτσι ακριβώς στην κατηγορία μνημονιακός της άρχουσας τάξης η αριστερά επινόησε και
αντέταξε την κατηγορία αντιμνημονιακός, κοροϊδεύοντας με κενόλογους γλωσσικούς
ακροβατισμούς τον αδαή λαό, αφού σήμερα η αριστερά ότι κάνει το κάνει όχι απλώς
για να προστατέψει τα συμφέροντα της άρχουσας κάστας, αλλά την ύπαρξη της ίδιας
της άρχουσας κάστας, a fortiori την
ύπαρξη του ίδιου της του εαυτού, διότι καλά γνωρίζει πως με την εξαφάνιση της
άρχουσας κάστας την ίδια νύχτα θα εξαφανιστεί και αυτή.
Ωστόσο, οι κρυπτομνημονιακοί (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ) λυσσασμένοι επίβουλοι
μνηστήρες της πολιτικής ιδιοτελούς διαχείρισης -προεξάρχοντος του ΣΥΡΙΖΑ-
συμπεριφερόμενοι ως κοινοί απατεώνες, αυτοονομάστηκαν αντιμνημονιακοί χωρίς να
έχουν ουδεμία σχέση με τους δεύτερους, με την ελπίδα ότι αυτό θα τους ψηλώσει στα
μάτια του λαού (και μόλις αποκαλύψαμε ποιοί κατ’ ουσίαν είναι και αυτοί οι
αντιμνημονιακοί).
Είναι ο πρωτοστάτης ΣΥΡΙΖΑ που
με πλάσματα φαντασίας, εφευρήματα της αστικώς μολυσμένης αριστερής διανόησης,
στην καλύτερη περίπτωση, θέλει να σημάνει-μασκαρέψει τα ακόλουθα σημαινόμενα:
«κόμμα του καλού μνημονίου και του καλού ευρώ», «κόμμα όχι εισέτι εμπράκτως
μνημονιακό», «μεταλλαγμένο μνημονιακό κόμμα», «κόμμα erzats μνημονιακό», ή όπως ο γράφων
προτιμάει χωρίς περιστροφές να τοποθετεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην σωστή του θέση: «κρυπτομνημονιακό κόμμα» οργανικό εξάρτημα και ένα από τα τελευταία κοινοβουλευτικά
καταφύγια της ελληνικής άρχουσας κάστας. Έχει πάντα λοιπόν δίκιο ο Μέγας Θου:
«Και
την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει», μόνον
που παρέλειψε να προσθέσει: «οι τρισάθλιοι!»
Ήδη στην συνείδηση του ελληνικού
λαού έχουν πλέον καεί τα δωσίλογα κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, αφού
προκάλεσαν την μισή καταστροφή του έθνους για να σωθεί κατά το ήμισυ η ελληνική
άρχουσα κάστα της οποίας διαχρονικό νόμισμα είναι το αίμα του ελληνικού λαού.
Το ερώτημα ωστόσο που αιωρείται
είναι:
Το ελληνικό λαΐδιον θα συνεχίσει
να διασώζει την άρχουσα κάστα ώστε για την άλλη μισή καταστροφή του έθνους και ολόκληρη
σωτηρία της κάστας να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, ΑΕ, ΧΑ ή επιτέλους ο επαναστατημένος Έλλην
Λαός θα τους τσουβαλιάσει συλλήβδην και θα κινηθεί μετωπικά και
εθνικοαπελευθερωτικά για την οριστική απαλλαγή από τον κύριο-εσωτερικό
κατακτητή (κάστα) και τον δευτερεύοντα-εξωτερικό κατακτητή (ναζί) σύμμαχο και
αντίμαχο της κάστας;
Εθνικοαπελευθερωτικός λέγεται αυτός που όχι μόνον
σχίζει μνημόνια και συμβάσεις εντελώς, όχι μόνον δεν αποδέχεται την επιστροφή
της χώρας στην επίσης άθλια προ μνημονίων κατάσταση, αλλά κυρίως έχει ως θεμελιακή
στρατηγική επιδίωξη, προσμετρώντας την κατάσταση της χώρας και την ωρίμανση της
λαϊκής συνείδησης, το άμεσο και σε βάθος τρίτης γενεάς ξεπάτωμα της ελληνικής άρχουσας
κάστας και των ξένων συνεργατών της -που εδώ και διακόσια χρόνια πολεμούν με
κάθε νοητό μέσον να μπλοκάρουν κάθε μορφή προοδευτικής ανάπτυξης της κοινωνίας,
καπιταλιστικής κατ’ αρχάς ή και όποιας εναλλακτικής
λαοκρατικής-λαϊκοδημοκρατικής-σοσιαλιστικής, και της οποίας η ύπαρξη αποτελεί την
κύρια αιτία που η χώρα έπεσε στα νύχια του τέταρτου Ράιχ- ώστε η χώρα να αποκτήσει
αρχικώς τουλάχιστον μια ιστορικώς συμβατή και ευσταθή πορεία.
Το ζήτημα δεν είναι η απαλλαγή
από τα μνημόνια. Αυτό είναι ένα παραμύθι που προπαγανδίζει η ελληνική άρχουσα
κάστα με τα κόμματα-παπαγαλάκια πίσω από τα οποία πολιτικώς εγκαταβιεί.
Το μέγα ζήτημα για τον ελληνικό
λαό, ήταν, είναι και θα είναι, πότε και πώς θα απαλλαγεί από την εσωτερική
κατοχή και πηγή όλων των κατοχών, δηλαδή από την ελληνική άρχουσα κάστα.
Μόνον αν επιτευχθεί αυτό το
ιστορικό αίτημα θα επιλυθεί το Ελληνικό ζήτημα. Και επ’ αυτού όλα τα κόμματα,
πλην του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου
που το έχει αναγορεύσει σε κυρίαρχη πολιτική θέση, δεν ξέρουν, δεν γνωρίζουν,
δεν απαντούν.
Μόνο λοιπόν και κατενάντια όλων, ίσταται
και ανθίσταται το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.Πα.Μ.) το οποίο φυσικά δεν είναι ένα
από τα ούτως αυτοαποκαλούμενα αντιμνημονιακά κόμματα -δηλαδή κρυπτομνημονιακά-
παρά είναι το ένα και μοναδικό εν Ελλάδι Εθνικοαπελευθερωτικό
Μέτωπο, αγωνιζόμενο να κινητοποιήσει τον λαό κατά της δουλοπαροικίας χρέους
που επιτεινόμενα στραγγαλίζει έως πλήρους πνιγμού την χώρα και όλο τον λαό της,
και έχοντας εξαρχής προετοιμάσει για την χώρα μας ένα ολοκληρωμένο, σταθερό, επιστημονικό
πρόγραμμα:
(α) εσωτερικής και εξωτερικής
απελευθέρωσης και
(β) ριζικής και εκτατικής αναδόμησης,
τμήματα του οποίου από την πρώτη
ημέρα με κάθε παραπειστικό και κακοποιημένο τρόπο αντέγραψαν τα διανοητικώς
ευνουχισμένα ρετάλια των πολιτικών γραφείων όλων των κρυπτομνημονιακών και
αντιμνημονιακών κομμάτων, ορθότερα, αποκομμάτων.
Υπενθυμίζουμε, για τους μη
γνωρίζοντες, επιγραμματικώς τις καταρχήν και καταρχάς θεμελιακές προτάξεις του
Ε.Πα.Μ.
1. Μονομερής άρνηση αναγνώρισης και πληρωμής
του «χρέους».
2. Τιμωρία όλων των ενόχων, δήμευση της
περιουσίας τους.
3. Έξοδος από το ευρώ και υιοθέτηση εθνικού
νομίσματος.
4. Εθνικοποίηση των Τραπεζών και έλεγχος της
οικονομίας και της κίνησης κεφαλαίων.
5. Σεισάχθεια για όλο τον λαό και ανάδειξη του
αναγεννημένου κράτους σε βασικό μοχλό ολόπλευρης ανάπτυξης στην οικονομία, στην
πολιτική και στην κοινωνία.
6. Παραγωγική αναδόμηση οικονομίας, βάσει των αναγκών
και των εισοδημάτων των εργαζομένων.
7.
Επιστροφή του Κατοχικού Δανείου και καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων.
8. Συντακτική Εθνοσυνέλευση για την σύνταξη
και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού συντάγματος.
Σε κάθε κοινωνική επανάσταση και για
ένα εύλογο χρονικό διάστημα, μέχρι την ολοκλήρωση της Συνταχτικής Εθνοσυνέλευσης,
οι τομείς οικονομία-κοινωνία-λαός-στρατός-παιδεία υφίστανται και λειτουργούν
σαν μια οικογένεια (εσωτερικώς) και σαν μια γροθιά (εξωτερικώς), στην βάση ενός
πνεύματος ολιστικού και διαταξικού πατριωτισμού, αν φιλοδοξεί το εγχείρημα να
στεφθεί με πλήρη και οριστική επιτυχία, ενώ όσους πολεμούν κατενάντια της
ομαλής εξέλιξης και ολοκλήρωσης αυτής της ιστορικής αναγκαιότητας, ο επαναστατημένος
λαός απλώς τους στερεί την δυνατότητα να καταλαμβάνουν χωροχρονικές
συντεταγμένες. Η μοναδική περίπτωση θανατικής ποινής που θα πρέπει να ισχύσει,
θα πρέπει να αφορά σε συνειδητές δράσεις διάσπασης της εθνικής ενότητας, και
τούτο φυσικά έως την ολοκλήρωση της Συνταχτικής Εθνοσυνέλευσης.
Σε όλο αυτό το κρίσιμο επαναστατικό
διάστημα, εγκληματικές ενέργειες όπως πλιάτσικο και βαναυσότητες που θα
στρέφονται κατά περιουσιών του κράτους ή ακόμη κατά περιουσιών των συνεργατών
της ηττημένης άρχουσας κάστας, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από τους φρουρούς της επανάστασης με άμεσες αντιδράσεις.
Μια αληθινή κοινωνική επανάσταση δεν έρχεται για να εκδικηθεί κανέναν, δεν
εκβιάζει και δεν εκβιάζεται από κανέναν, αλλά έρχεται για να αποδώσει
δικαιοσύνη, να ενώσει τους Έλληνες και να οικοδομήσει την Ελλάδα όπου και
ολοκληρώνεται ο ιστορικός της προορισμός.
Σχετικώς
με τις εκλογές των ΠΥΣΔΕ. Για
να γίνει κατανοητό το μέγεθος της συναλλαγής των αριστερών και εν γένει αυτοαποκαλούμενων
αντιμνημονιακών (αληθώς, κρυπτομνημονιακών) κομμάτων με τα κόμματα του
μνημονιακού δωσιλογισμού για την νομή και χρήση (διάβαζε κατάχρηση) της
εξουσίας, δεν θα πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός, ότι:
Ενώ οι κρυπτομνημονιακές δυνάμεις πέτυχαν σαρωτική
νίκη στις εκλογές των ΕΛΜΕ που έγιναν πριν από ένα χρόνο, σήμερα, στις εκλογές
των ΠΥΣΔΕ που θα γίνουν εντός των ημερών τα πράγματα μάλλον θα αναστραφούν
και σαρωτική νίκη προβλέπεται να πετύχουν οι μνημονιακές παρατάξεις (sic) των
δωσίλογων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ουραγών, όπως άλλωστε είθισται.
Είναι εξ
απαρχής φαλκιδευμένες οι διαφορές μνημονιακών και κρυπτομνημονιακών, άλλωστε η
δεύτερη είναι όπως είπαμε υποκατηγορία της πρώτης. Πώς λοιπόν δεν θα τα
εύρισκαν στις εκλογές; Πώς δεν θα «δούλευαν» συνακόλουθα τα εκλογικό σώμα; Πώς
δεν θα έκαναν την μοιρασιά ώστε ο εις Καππαδόκης να ελέγχει τις ΕΛΜΕ και ο έτερος
τα ΠΥΣΔΕ.
Τι βαθμό συγγενείας έχει ο πυρήνας
του ΣΥΡΙΖΑ με την ελληνική άρχουσα κάστα;
«Είναι
τέκνα Αυτής, σάρξ εκ της σαρκός Αυτής και αίμα εκ του αίματος Αυτής.»
ή πιο χαριτωμένα:
«Μπλε κομούνια βγήκαν με πανό,
στη Γλυφάδα πάνε για κανό.»
Θα αναρωτηθεί κανείς, μα πώς
είναι δυνατόν μετά από αυτήν την λαίλαπα κατά των μισθών, των ωραρίων, των
εφάπαξ, των δώρων, την επέκταση στα 67, των φόρων, των χαρατσίων κλπ., οι
καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να αναμένεται να εκλέξουν αντιπροσώπους
για τα ΠΥΣΔΕ από τις μνημονιακές δωσίλογες παρατάξεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ), όταν μάλιστα πριν από ένα μόλις έτος οι ίδιοι
καθηγητές, με πολύ λιγότερες περικοπές και φόρους, επέλεξαν και ψήφισαν τα κρυπτομνημονιακά
(ΣΥΡΙΖΑ, κλπ) σχήματα;
Ναι,
στην «χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα» και που ο λαός έχει εκφυλλισθεί σε ένα εκμαυλισμένο
και σήμερα κατατρομαγμένο λαΐδιον, μαζί και οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι
ασχολούνται με έννοιες, συλλογισμούς, θεωρίες και πάνω από όλα διδάσκουν τον
Έλληνα Λόγο και την Ελληνίδα Ιστορία στα σχολεία, όλα είναι δυνατά.
Και τούτο για τον απλούστατο
λόγο, ότι:
Αφενός όλοι οι συνδικαλιστές, a fortiori αυτών του κλάδου των καθηγητών, είναι grand professeurs της άθλιας κομματικής συναλλαγής και μανιπουλάτσιας δειλών και αχρείων συνειδήσεων
και αφετέρου το ηθικό και επαναστατικό ανάστημα των ψηφοφόρων καθηγητών είναι
τόσο διαβρωμένο, και άρα ευκόλως διαχειρίσιμο από τους συνδικαλιστοπάτρωνες,
ώστε εντέχνως το κάνουν να φαντάζει ισότιμο με αυτό των λεμουρίων.
Οι
επιτήδειοι συνδικαλιστοπάτρωνες, και ας σημειωθεί ότι πάντα εκλέγονται οι ίδιοι
και οι ίδιοι, δουλεύουν σε πολλά επίπεδα αλλά σχετικώς με τους ψηφοφόρους τους
κυρίως σε δύο.
Στο συναισθηματικό επίπεδο,
επισκέπτονται όλους τους συλλόγους καθηγητών της περιοχής τους, καταφέρνουν και
πιάνουν φιλίες με τους ψηφοφόρους, τους πείθουν πως ότι και αν χρειαστούν θα
είναι κοντά τους, προκειμένου να τους κάνουν διάφορα ρουσφετάκια ή για να
αντιμετωπίσουν κάποια αδικία ή παρανομία εις βάρος τους από το κράτος, καταναλώνουν
άπειρο χρόνο σε ουίσκι, φαγοπότια και καφέδες, κάνοντας τις γνωστές και πάντα
ατελέσφορες κουλτουροσυζητήσεις με την εκλογική τους πελατεία για να
δημιουργήσουν τις απαραίτητες ηθικές δεσμεύσεις -γνωρίζοντας και δείχνοντας
ενδιαφέρον ακόμη και για τα εσωτερικά οικογενειακά θέματα που απασχολούν τους
ψηφοφόρους- μα κυρίως τους μιλάνε, χαϊδεύοντας τα αυτιά τους, για πράγματα που
επιθυμούν να ακούσουν παρά το ότι είναι βέβαιον ότι ούτε οι ίδιοι τα πιστεύουν.
Παραδείγματος χάριν, επί σειρά ετών και πριν ακόμα από την κατοχή της χώρας, πάγιο
αίτημα που προέβαλαν ήταν το περίφημο 5% για την παιδεία, όταν ελάχιστα
οικονομικά να γνώριζε κανείς θα καταλάβαινε πως ένα τέτοιο αίτημα για τα
ελληνικά δεδομένα δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ούτε μετά από 50 χρόνια. Η
σημερινή κατοχή στην οποία περιήλθε η χώρα δείχνει και το μέγεθος της παντελούς
έλλειψης επαφής με την πραγματικότητα που είχαν και συνεχίζουν να έχουν αυτοί
οι συνδικαλιστοπάτρωνες. Και λέω «συνεχίζουν», διότι σήμερα παραμένουν το ίδιο
πιστοί και φανατικοί υπηρέτες των πολιτικών τους κομμάτων, παρά το ότι έχει
αποδειχθεί περίτρανα το μεγάλο έγκλημα που διέπραξαν αυτοί οι συγκεκριμένοι
πολιτικοί -μνημονιακοί και κρυπτομνημονιακοί- στην χώρα και τον λαό. Δεν θα
σχολιάσω την απορία όλων, δηλαδή, με τι μισθό ζει ένας συνδικαλιστής, όντας
υποχρεωμένος να συμμετέχει σε όλες τις απεργίες ή στάσεις, πως συμβαίνει και οι
περισσότεροι μετά από κάποιο «ευδόκιμο» βίο ως συνδικαλιστές, το γυρίζουν
οβιδιακώς στο υπουργιλίκι … και πάμπολλα όσα.
Στο επίπεδο δημιουργίας εικόνας κύρους οι
συνδικαλιστοπάτρωνες ανταλλάσουν επισκέψεις σε γραφεία βουλευτών όλου του
πολιτικού φάσματος, βλέπεις ο πολιτικός μας πολιτισμός είναι πλήρως συμβατός με
τέτοιες λυκοαβρότητες, αλλαξοκωλιές τις λέει ο λαός μας. Βλέπει κανείς όλους τους
συνδικαλιστές μαζί από όλα τα κόμματα μονιασμένοι και αγαπημένοι, χωρίς ποτέ ο
ένας να χαλάει χατίρι στον άλλον, και τους χαίρεται η ψυχή σου ... και ας
εκπροσωπεί ο ένας τον δούλο-πρόβατο και ο άλλος τον αφέντη-λύκο.
Όταν λοιπόν
έρχεται η ώρα των εκλογών του ΠΥΣΔΕ, κατευθύνουν οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ μια
μερίδα έμπιστων ψηφοφόρων τους να ψηφίσουν τον συμπεφωνημένο υποψήφιο του
ψηφοδελτίου του αντίπαλου κόμματος, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, με το πρόσχημα ότι αυτός είναι
«κολλητός» και αν τον προωθήσουμε θα έχουμε προσβάσεις στα κόμματα εξουσίας,
άρα στο κράτος, και θα μπορούμε να κάνουμε της ρουσφετοδουλειές μας κατά πως μας
βολεύει. Το θύμα ψηφοφόρος καθηγητής, λοιπόν, παρά το ότι διατείνεται ότι είναι
κατά της κυβέρνησης των μνημονίων και δωσιλόγων, σπεύδει και μεγαλοπρεπέστατα
ψηφίζει πάλι τους ίδιους, με τέτοια μάλιστα ευκολία σαν να πίνει ένα ποτήρι
νερό. Το ηθικό αντίβαρο τοιούτων ψηφοφόρων είναι που σε κάνει να τους αποκαλείς
libertinus και graecilus.
Η γενική συμφωνία μεταξύ τους, λαμβάνουσα χώρα στο σαγηνευτικό ημίφως της
προδοσίας κάθε κοινωνικού αγώνα και αγωνίας και πίσω από τις πλάτες των αδαώς και
ευπειθώς κείμενων ψηφοφόρων καθηγητών, έχει ως ακολούθως:
Οι μεν κρυπτομνημονιακές παρατάξεις να «παίρνουν» την ΟΛΜΕ
που είναι το πεδίο δράσης των
συνδικαλιστοπατρώνων -επιφορτισμένων με την οργάνωση ανώδυνων παρελκυστικών
φιεστών και ανεδαφικών διεκδικήσεων, με αντάλλαγμα την απολαβή ουδόλως
ευκαταφρόνητων οφιτσίων- οι δε δωσίλογες μνημονιακές παρατάξεις να «παίρνουν»
τα ΠΥΣΔΕ, που αποτελούν το μακρύ χέρι εφαρμογής των επώδυνων πολιτικών της
κυβέρνησης, για να διαχειρίζονται ευχερώς
οι εκπρόσωποι των δωσιλόγων (διπλά δωσίλογοι οι ίδιοι) την hardcore κρατική εξουσία πάνω στα συνήθη υποζύγια,
τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ταυτοχρόνως,
παρέχεται η ευχέρεια στους συνδικαλιστοπάτρωνες (μνημονιακούς και κρυπτομνημονιακούς)
να ασκούν με την σειρά τους την ψευδεπίφανη κριτική στις αποφάσεις των ΠΥΣΔΕ -αφού,
ως πλήρως υπαγμένοι στην αυθεντία του φασιστικού κράτους των εισβολέων της
τρόικα, όχι μόνον ενσυνειδήτως αποφεύγουν κάθε ουσιαστική σύγκρουση με αυτό,
αλλά αντιθέτως, του προσφέρουν και κάθε χαφιεδίζουσα υπηρεσία- και έτσι κλείνει
ο κύκλος της νεοελληνικής κρατικοσυνδικαλιστικής εμετικής ποταπότητας όπως
υποστασιοποιείται συγκεκριμένα στον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Αυτή
είναι εν ολίγοις η ξευτίλα της συνδικαλιστικής καθεστωτικής γραφειοκρατίας και
της αγόμενης και συρόμενης καθηγητικής μάζας που πρόκειται σε λίγες ημέρες να
εξυφανθεί μπροστά στα μάτια του ελληνικού λαού που τους πληρώνει και της
μαθητιώσας νεολαίας που τους έχει ως ενάρετα υποδείγματα πολιτικού βίου, όπου
παρά τα όσα κοινωνικά αίσχη επισυμβαίνουν κατεναντίον του κλάδου των καθηγητών
και της πατρίδας τους εν γένει, είναι βέβαιον ότι αυτή η καθηγητική μάζα θα
ψηφίσει για μία ακόμη φορά υπέρ δωσιλόγων ΝΔ (ΔΑΚΕ) και ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚ) και ουραγών
στις επερχόμενες εκλογές των ΠΥΣΔΕ.
Τέτοιες συμπεριφορές από μέρους
των ψηφοφόρων καθηγητών δεν μπορούν να εκληφθούν ως λάθη όπως κάποιοι σπεύδουν ένοχα
να ομολογήσουν στον εαυτόν τους και στους άλλους την επομένη των εκλογών. Ούτε ότι
λειτούργησαν κάτω από το κλίμα
τρομοκρατίας που εξαπέλυσαν οι δωσίλογες δυνάμεις. Αυτά είναι κατάπτυστες
ραγιαδίστικες δικαιολογίες.
Λάθη
επαναλαμβανόμενα δεν συνιστούν λάθη, παρά σαφή ταξική τοποθέτηση, και εδώ σημαίνει:
ψηφίζω υπέρ των δωσιλόγων και κρυπτομνημονιακών και κατά του λαού.
Και επί τέλους, για μια φορά ας
πάψουν οι καθηγητές να παπαγαλίζουν τον Θουκυδίδη:
«Το
εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται.»
Εμείς οι αγωνιστές του Ε.ΠΑ.Μ. θα
επιμένουμε να σας αποκαλύπτουμε την αλήθεια και μόνον την αλήθεια όπως η
επιστημονική μας αξιοπρέπεια και τα πατριωτικά μας αισθήματα το απαιτούν.
Οι ψηφοφόροι καθηγητές οφείλουν
επιτέλους να εξέλθουν του νηδύμου ύπνου και να «απαντήσουν» με καυτό λάδι σε όλους
όσους τους εμπαίζουν και τόσο χυδαία προσβάλουν την προσωπικότητά τους. Την
λύση οφείλουν να δώσουν οι ίδιοι και κανένας εξωνημένος κομματικός διπρόσωπος ινστρούκτορας
τρομοκράτης.
Πώς
είναι δυνατόν να μην έρθουν στον νου οι στοίχοι του μεγάλου ταξικού ποιητή Κώστα
Βάρναλη, όταν βλέπει κανείς να διαπράττονται από ανθρώπους, υποτιθεμένως του
πνεύματος, τέτοιες βάναυσες παραβάσεις και παραβιάσεις του ηθικού μέτρου, γιατί
όχι και του αισθητικού;
«Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,
της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,
και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι,
του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα!»
Εμπρός λοιπόν, ας αναμένουμε το
εκλογικό σώμα των καθηγητών δευτεροβάθμιας να διαψεύσει την Κασσάνδρα ...
Φευ· τόκος Πριάμοιο αείποτε
αληθώς εχρησμώδει …
Αλίμονο·
η κόρη του Πριάμου πάντοτε αληθώς χρησμοδοτούσε ...
Επίμετρο
Τελείωσε η εποχή των κομματικών
σουπερμάρκετ.
Το ΕΠΑΜ δεν βάζει στους κόλπους
του λαμόγια πολιτικούς και συνδικαλιστές που αίφνης ανακάλυψαν ότι δεν μπορούν
να κάνουν καριέρα στα μνημονιακά ή κρυπτομνημονιακά κόμματα του ελληνικού
πολιτικού βόρβορου.
Το ΕΠΑΜ είναι μέτωπο, όχι αστικό
κόμμα, ποτέ λοιπόν δεν θα βγει στην ζητιανιά για ψήφους μοιράζοντας υποσχέσεις,
και τούτο όχι από αμετροεπή αξιοπρέπεια ούτε από πολιτική υπεροψία, αλλά διότι
σε άλλο κόσμο κινείται η θεμελιακή του πρόταξη:
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΤΩΡΑ!
Στο ΕΠΑΜ ωστόσο αργά ή γρήγορα
θα οδηγηθείτε, αν όχι από κάποια άλλη αιτία, οπωσδήποτε από το ένστικτο της
αυτοσυντήρησης, σε όσους φυσικά έχει απομείνει ακόμη και αυτό το ένστικτο και
δεν έχουν εκφυλιστεί σε άψυχα αντικείμενα.
Στο ΕΠΑΜ εσείς πρέπει να προστρέξετε,
αν μέσα σας έχει ωριμάσει αρκετά η ιδέα, όχι απλώς ως ψηφοφόροι, αλλά για να
γίνεται ισότιμα μέλη του -αφού καμιά εξουσιαστική δομή δεν κυριαρχεί στην
οργάνωσή του- και με την συμμετοχή σας θα το ισχυροποιήσετε, αν φυσικά επιθυμείται
να πραγματωθεί η πρόταξη:
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΤΩΡΑ!
Όσο για αυτούς που βαυκαλίζονται
λέγοντας ότι δεν πρόκειται πια να ψηφίσουν κόμματα εξουσίας, αλλά θα κινηθούν
προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ή την Χρυσή Αυγή, είναι βαθιά νυχτωμένοι αν πιστεύουν ότι δεν
είναι μια από τα ίδια και χειρότερα:
Δοκιμή
στην δοκιμή, ψέμα στο ψέμα, πέρασε η ζωή σου και ζωή δεν έζησες, θλιβερέ και
τρομαγμένε μικροαστέ, που πίστεψες ότι υπάρχουν σωτήρες πρόθυμοι να σου
σερβίρουν στο πιάτο την ζωή που σε έκαναν να ονειρεύεσαι.
Τα πάντα έχουν ειπωθεί προ
πολλού, δικαιολογία δεν υπάρχει!
«Aν
το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρείς. O που ποθεί
λευτεριά, παίρνει σπαθί.»
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρείς. O που ποθεί
λευτεριά, παίρνει σπαθί.»
Εκεί είναι οι θέσεις του ΕΠΑΜ! Όσοι
πιστοί προσέλθετε!!
Αλλιώς,
εμπρός, τραβάτε αλλού για να σωθείτε, στην Νέα Δημοκρατία, στο ΠΑΣΟΚ, στην
ΔΗΜΑΡ, στον ΛΑΟΣ, στον ΣΥΡΙΖΑ, στους Ανεξάρτητους Έλληνες, στην Χρυσή Αυγή, στο
ΚΚΕ ή να κλειστείτε στο κιβώριόν
σας!
ΚΑΝΕΙΣ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ!!
Παντελής
Μιντεκίδης
Συντονιστής του ΕΠΑΜ Φλώρινας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια γίνονται για ενημέρωση των αναγνωστών μας. Η ευθύνη των σχολίων, αστική και ποινική, βαρύνει τους σχολιαστές.