Κάποιοι θυμούνται (ακόμη) τη Μακεδονία

Μπορεί να πέρασαν 20 χρόνια από το περιβόητο : «Ποιος θα θυμάται τη Μακεδονία σε δέκα χρόνια;» του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ωστόσο παρά την οικονομική κρίση που βιώνουμε, η πλειοψηφία των Ελλήνων και κυρίως τα 3,5 εκατομμύρια Μακεδόνων, εξακολουθούν να θυμούνται τη Μακεδονία και τη συνεχιζόμενη προσπάθεια των Σκοπίων να καπηλευτούν την ιστορική και πολιτιστική της κληρονομιά.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο στην ακριτική Φλώρινα, εκπρόσωποι των Παμμακεδονικών Ενώσεων του εξωτερικού, επανέλαβαν την αντίθεση τους σε λύση που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» και παράγωγα του, για την ονομασία του γειτονικού κράτους. Θέση ταυτόσημη με αυτή των Πολιτικών Αρχηγών του 1992 που αυτοαναιρέθηκε ουσιαστικά δύο χρόνια μετά, με την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και την αναγνώριση των Σκοπίων από την Ελλάδα ως «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Το 2008 η απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή να αποδεχτεί λύση με γεωγραφικό προσδιορισμό, στο πλαίσιο ενός «ιστορικού συμβιβασμού» με τα Σκόπια, κατέληξε … «ανέκδοτο», αφού η κυβέρνηση Γκρούεφκσι, όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκε στη «χείρα φιλίας», αλλά πέρασε στην αντεπίθεση, διεκδικώντας ευθαρσώς το «copyright» της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της αρχαίας Μακεδονίας, με αποτέλεσμα σήμερα τα Σκόπια να έχουν γεμίσει αγάλματα και μνημεία με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Φίλιππο, την Ολυμπιάδα, τον Αριστοτέλη κ.α. που στέκουν δίπλα σε  ήρωες της βουλγαρικής ιστορίας και όχι μόνο,

Η νέα γενιά στα Σκόπια, μεγαλώνει πιστεύοντας πως έχει το ίδιο DNA με τον Μέγα Αλέξανδρο και πως ο Μακεδόνας βασιλιάς, αποκαλούσε «μάϊκο» (μητέρα στα σλάβικα) την Ολυμπιάδα.

Η ελληνική πλευρά, μπορεί να έχει τοποθετηθεί ευθέως κατά της ανέγερσης αγαλμάτων προσώπων της ελληνικής ιστορίας στα Σκόπια, ωστόσο έως σήμερα δεν έχει ζητήσει επίσημα από τα Σκόπια να τα αποσύρει. Ακόμη και αν επιλυθεί το θέμα της ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, θα υπάρξει αλήθεια, Έλληνας πολιτικός που θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στα Σκόπια, μέσω του Διεθνούς Αεροδρομίου «Alexander the Great» και θα φωτογραφηθεί στη συνέχεια με φόντο τα αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Φιλίππου ; Η ίδια η ύπαρξη του κράτους των Σκοπίων, βασίζεται στο ιδεολόγημα του λεγόμενου  «μακεδονισμού». Της υποτιθέμενης «Μεγάλης Μακεδονίας» που «τριχοτομήθηκε» πριν από 100 χρόνια και πως στην Βόρεια Ελλάδα, οι ντόπιοι Μακεδόνες δεν είναι Έλληνες αλλά … Σκοπιανοί. 

Οι γείτονες πρέπει να καταλάβουν πως φιλία και συνεργασία δεν μπορεί να υπάρξει με τον βιασμό της ιστορικής πραγματικότητας. Είναι άραγε τυχαίο πως με καμία από τις χώρες που τα περιβάλλουν, τα Σκόπια δεν διατηρούν καλές σχέσεις ; Ας αφήσουν στην άκρη τους ανιστόρητους εθνικισμούς και ας κοιτάξουν στο μέλλον. Όσα αγάλματα και μνημεία για τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Βουκεφάλα στηθούν, η χώρα θα συνεχίσει να βουλιάζει όλο και περισσότερο στη φτώχεια, επιβεβαιώνοντας τον χαρακτηρισμό ως «μαύρης» τρύπας των Βαλκανίων, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον κυρίως των νέων ανθρώπων. Αντί λοιπόν να κοιμούνται και αν ξυπνούν με το όνειρο πως η Θεσσαλονίκη θα γίνει και πάλι Solun, ας έρθουν να «κατακτήσουν» τις παραλίες μας, να δροσιστούν και να χαλαρώσουν στις θάλασσες μας και να διαπιστώσουν πως αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα, από αυτά που μας χωρίζουν.

Τέλος, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Νίκολα Γκρούεφσκι διακηρύσσει με κάθε ευκαιρία πως οποιαδήποτε λύση στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, θα τεθεί σε δημοψήφισμα προκειμένου να αποφασίσει ο λαός της χώρας. Το ίδιο σαφώς θα πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα. Οι Έλληνες, και κυρίως οι Μακεδόνες, πρέπει να ρωτηθούν και πάρουν θέση για ένα θέμα που τους αφορά άμεσα.  Να αποφασίσουν αυτοί και όχι όσοι κινούνται συνεχώς μεταξύ πλατείας Συντάγματος, Κολωνακίου και Ηρώδου Αττικού. 

Αναδημοσίευση από: www.protothema.gr