ΔΑΚΡΥΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Αν η παιδεία είναι πολιτισμός κι αν ο κινηματογράφος είναι κορυφαία έκφραση πολιτιστικής δημιουργίας, τότε η παιδεία μας δικαιολογημένα πενθεί έναν από τους στυλοβάτες του σύγχρονου πολιτισμού, τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.
Από τα πρώτα του σχολικά βήματα στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Αχαρνών, που τόσο βάναυσα πλήττεται σήμερα από την κρατική εγκατάλειψη και τη προκατάληψη, ως την «Άλλη θάλασσα», την τελευταία του ταινία, στην οποία δεν πρόλαβε, δυστυχώς, να μας ταξιδέψει, η ζωή του στάθηκε μια διαρκής πορεία στοχασμού στην ανθρώπινη κατάσταση, μια διαρκής και ανήσυχη αισθητική αναζήτηση.
Γι’ αυτό η αδόκητη απώλειά του δεν πλήττει μόνο τον κόσμο της τέχνης και του πολιτισμού, αλλά και την ίδια την παιδεία, στην οποία χάρισε τόσο στοχαστικές προσεγγίσεις της συλλογικής μας αυτογνωσίας.
Θόδωρε, σε ευχαριστούμε για την «Αναπαράσταση» των πολύπλοκων κοινωνικών σχέσεων, για την ποιητική εκδοχή της νεότερης ιστορίας μας του «Θιάσου», για το «Ταξίδι στα Κύθηρα» που μας χάρισες, για το αειθαλές «Λιβάδι» σου, που σήμερα κάνει την παιδεία και την τέχνη να δακρύζει.
«Φοβάμαι τι θα φέρει το αύριο», δήλωνες πρόσφατα.
Υπόσχεσή μας να μην επιτρέψουμε να επαληθευτούν οι φόβοι σου για το συλλογικό μας μέλλον.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΜΕ ΦΛΩΡΙΝΑΣ- ΟΛΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια γίνονται για ενημέρωση των αναγνωστών μας. Η ευθύνη των σχολίων, αστική και ποινική, βαρύνει τους σχολιαστές.