Πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση «Με δάκρυ, με αίμα και με όραμα»

Σε έναν ασφυκτικά γεμάτο χώρο μπροστά στη Μητρόπολη, την Κυριακή 29 Ιουλίου 2012, οι Φλωρινιώτες παρακολούθησαν την εκδήλωση «Με δάκρυ, με αίμα και με όραμα», η οποία ήταν συνδιοργάνωση της Μητρόπολης, της Π.Ε. Φλώρινας και του Δήμου Φλώρινας.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν Φλωρινιώτες, που κατέκλυσαν τους χώρους μπροστά από τη Μητρόπολη και τις όχθες του Σακουλέβα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, ο οποίος κήρυξε και την έναρξη των εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση  των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Φλώρινας από τον τουρκικό ζυγό, ο Υπουργός Μακεδονίας –Θράκης κ. Θεόδωρος Καράογλου, οι δύο βουλευτές  της Φλώρινας, οι τοπικές αρχές και η συνοδεία του Αρχιεπισκόπου.

Ο Δήμαρχος Φλώρινας κ. Γιάννης Βοσκόπουλος, χαιρετίζοντας την εκδήλωση είπε:

«Η απελευθέρωση της Φλώρινας και της υπόλοιπης Μακεδονίας από τον τουρκικό ζυγό έχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία της πόλης μας της Φλώρινας.

Οι ισχυρές πολιτικές αντιπαραθέσεις, οι αλλαγές κυβερνήσεων και οι πολλές φορές βίαιες ανατροπές τους δημιουργούσαν μια κρίση προσανατολισμού, γνωστή σε όσους έχουν ασχοληθεί με τη νεότερη Ελληνική Ιστορία.

Φέτος, γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή μας με ανάλογες εκδηλώσεις.  Τα ιστορικά γεγονότα  θα πρέπει να κρίνονται και να αναλύονται στο χρόνο που διαδραματίζονται. Γι’ αυτό δεν πρέπει να δούμε τα γεγονότα της απελευθέρωσης της Φλώρινας, χωρίς αναφορά σε όσα προηγήθηκαν και οδήγησαν στο αποτέλεσμα αυτό. 

Ο εθνικός προσδιορισμός των κατοίκων, με μοναδικό γνώμονα και κριτήριο την ομιλούμενη γλώσσα, ήταν και εξακολουθεί να είναι επισφαλής.

Η γλωσσική πολυμορφία ορισμένων περιοχών της Μακεδονίας, δεν εμπόδισε και τους μη Ελληνόφωνους πληθυσμούς, Βλαχόφωνους, Σλαβόφωνους και Αλβανόφωνους να ταυτιστούν με τον Ελληνισμό. Κι εδώ φαίνεται το μεγαλείο του Ελληνισμού. Άνθρωποι αλλόγλωσσοι να επιμένουν και να διακηρύσσουν ότι είναι Έλληνες, και μάλιστα σε ξένη γλώσσα.

Αυτός που έφερε το κύριο βάρος του αγώνα, ήταν ο πληθυσμός της περιοχής, που συσπειρώθηκε γύρω από την εκκλησία, της οποίας ο ρόλος και σ’ αυτή τη μάχη ήταν καθοριστικός. 

Τα εκστρατευτικά σώματα ξεσηκώνουν και ενθαρρύνουν τους κατοίκους της Μακεδονίας σε έναν σκληρό αγώνα. 

Ο θάνατος του Παύλου Μελά συγκινεί το Πανελλήνιο και η απελευθέρωση της Μακεδονίας γίνεται υπόθεση του κάθε Έλληνα.

Τα ανταρτικά σώματα πληθαίνουν στη Μακεδονία και στελεχώνονται από ντόπιους οπλίτες. Οι Μακεδόνες οπλαρχηγοί ιδρύουν τα δικά τους σώματα μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες.

Ο Κώττας, ο Πύρζας, ο Σίμος Ιωαννίδης, ο καπετάν- Στέφος, ο Ζώης, ο Τσίτσιος και ο Μπραγιάννης είναι πλέον οι επώνυμοι ντόπιοι οπλαρχηγοί.

Η απελευθέρωση της Φλώρινας στις 7 Νοεμβρίου του 1912, ήταν το επισφράγισμα ενός μεγαλειώδους αγώνα του Μακεδονικού Αγώνα, που προηγήθηκε χρονικά κι έδωσε τη δυνατότητα στο νικηφόρο Ελληνικό στρατό, να κόψει πρώτος το νήμα. 

Τα γεγονότα είναι γνωστά σε όλους , όπως και ο ηρωισμός του Ιωάννη Άρτη και των λίγων στρατιωτών του, που με λίγες ώρες διαφορά, κατάφερε να μπει πρώτος στη Φλώρινα, λίγο πριν το Σερβικό στρατό.

Τεράστια υπήρξε όμως και η συμβολή του Μητροπολίτη Φλώρινας Πολύκαρπου και των Ελλήνων προκρίτων, στους οποίους ουσιαστικά παραδόθηκε η Φλώρινα από τους Τούρκους μπέηδες πριν την είσοδο του στρατού μας.

Η Φλώρινα ελευθερώθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1912. Και η Μακεδονία ανέπνευσε ελεύθερα, αιώνες μετά την υποδούλωσή της.

Συμπατριώτες μου, 

Το Δημοτικό Συμβούλιο και εγώ προσωπικά ως Δήμαρχος, σας διαβεβαιώνουμε ότι με ενότητα, συνεργασία, προσπαθούμε για το καλύτερο για τους συνδημότες μας και την περιοχή μας. 

Ο αγώνας, τα ιδανικά και οι στόχοι ενός λαού είναι μια πολύτιμη ιστορική παρακαταθήκη, που δείχνει με μοναδικό τρόπο στιγμές της τοπικής μας ιστορίας και ρίχνει φως σε άγνωστες, για πολλούς, πτυχές της εποχής εκείνης.  

Εκατό  χρόνια μετά,  η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τη ίδια κατάσταση, την ίδια απειλή. Τώρα, όχι εξ Ανατολών, αλλά από την ίδια την  πολιτισμένη Ευρώπη και τα διεθνή οικονομικά κέντρα. Σήμερα ο εχθρός λέγεται ΤΡΟΪΚΑ και ΔΝΤ. Απειλούμαστε  με οικονομική υποδούλωση ξεπουλώντας την πατρίδα μας έναντι πινακίου φακής, που θα επιφέρει την εθνική καταστροφή.

Και τότε και τώρα η πατρίδα μας φαίνεται αδύναμη ή και αδιάφορη να αντιδράσει. Λες και πρόκειται για άλλη χώρα. Για άλλους πολίτες. Δε θέλει να χαλάσει τη βόλεψή του ο λαός μας. Μια πατρίδα που δεν έκανε το χρέος της και σήμερα ο λαός της πονάει και δακρύζει από την  απελπισία και τα δύσκολα που περνάει. Αλλά, όπως λέει κι ο Ελύτης  «τα δάκρυα είναι κι αυτά πατρίδα που δε χάνεται».

Είμαστε αισιόδοξοι, ότι, όπως τότε, έτσι και τώρα, μέσα από το λαό θα αναδειχτούν εκείνες οι δυνάμεις, που θα ξαναφέρουν το φως, το χαμόγελο και την ελπίδα στον Ελληνικό λαό.

Αυτή η πατρίδα δε χάνεται, όπως δε χάθηκε ανά τους αιώνες. Θα ξεπεράσει κι αυτές τις δυσκολίες και θα σταθεί όρθια».

Μέσα σε μιάμιση ώρα οι θεατές μπόρεσαν με τη βοήθεια του ήχου, του φωτός και των ηθοποιών, να ταξιδέψουν στην ιστορία της Φλώρινας από την τουρκοκρατία μέχρι τη μεταπολίτευση, ενώ ακολούθησαν χοροί από χορευτικά συγκροτήματα με τη συμμετοχή και του κόσμου.

Μετά την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Ιερώνυμος, επισκέφθηκε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, όπου ξεναγήθηκε στην έκθεση Φλωρινιωτών ζωγράφων.

Φλώρινα, 30-07-2012

Δελτίο Τύπου Δήμου Φλώρινας