Οι ανίερες συμμαχίες & τα χτυπήματα κάτω από τη μέση οι «νικητές» των εκλογών στη ΔΕΗ

Συνάδελφοι

Από το 1996 –εδώ και 17 ολόκληρα χρόνια δηλαδή- οι παρατάξεις ΣΑΔ και ΠΑΣΚΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ακολούθησαν μια κοινή «γραμμή»,  ένωσαν τις δυνάμεις τους και στα σημεία επί των οποίων ανέκαθεν συμφωνούσαν, ακολούθησαν μια τακτική και μια πολιτική πάνω στην οποία στηρίχθηκε σχεδόν εξ΄ολοκλήρου η αγωνιστική φύση του Σωματείου.

Μια πολιτική και μια τακτική που επί σειρά ετών εφαρμόστηκε με γνώμονα το καλό των εργαζομένων και της επιχείρησης και που όπως αποδεικνύουν μέχρι τώρα τα πράγματα, πέτυχε.

Πέρα από τις διαφωνίες, (αφού κάθε πλευρά διατηρεί την αυτονομία της μέσα από διακριτούς ρόλους) –που κι αυτές στην συντριπτική τους πλειοψηφία λειτούργησαν σε θετική κατεύθυνση- καθώς ενθάρρυναν το διάλογο και το σωστό προγραμματισμό- προσπαθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια να κρατήσουμε μια γενικότερη ισορροπία, ειδικά τα τελευταία χρόνια που οι ανατροπές υπήρξαν πολλές, που η ¨υπόσταση¨ κάποιων πραγμάτων άλλαξε, που οι πολιτικές αλλοιώθηκαν και η κατάσταση έλαβε χαρακτηριστικά ανομοιογένειας και αναταραχής.

Οι δυνάμεις μας όμως, οι συνεργαζόμενες δυνάμεις του σωματείου μας ΣΑΔ/ΠΑΣΚΕ, κρατήθηκαν δυνατές και αντιστάθηκαν στις σειρήνες των εποχών.

Μέχρι προσφάτως. Μέχρι τη διαδικασία των εκλογών για την ανάδειξη των εκπροσώπων μας στο διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ Α.Ε.

Δυστυχώς αυτές οι εκλογές Κοινωνικοποίησης απέδειξαν με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι η Απο-κοινωνικοποίηση κάποιων ατόμων/παρατάξεων/συνδυασμών μπορεί πολύ εύκολα να συντελεστεί και μάλιστα με τον πιο ολέθριο τρόπο. Προδίδοντας ιδέες, ιδανικά και αξίες. Αναιρώντας το παρελθόν με τρόπο κάθε άλλο παρά έντιμο. Συστήνοντας ανίερες συμμαχίες και δίνοντας πισώπλατα μαχαιριές.

Χωρίς κανένα προηγούμενο, χωρίς καμία ουσιαστική αιτία, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία κουβέντα, η παράταξη της ΣΑΔ Σπάρτακος επέλεξε την τελευταία στιγμή να στηρίξει το Ε.Α.Μ.Ε., με επικεφαλής τον Πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ, ο οποίος είναι όχι μόνο υπόδικος (για το κακούργημα της απιστίας), αλλά και υπόλογος για την κατάντια της Ομοσπονδίας. Επέλεξε (η ΣΑΔ) την τακτική του χτυπήματος κάτω από τη μέση και αδιαφορώντας για κανόνες και ηθικές, έσπευσε να δώσει το φιλί της ζωής που θα ανέσταινε τον υποψήφιο Ν. Φωτόπουλο (τον οποίο μέχρι πρότινος δεν έπαυαν να  κατηγορούν για τις περικοπές στη μισθοδοσία και την υπογραφή της κατάπτυστης ΣΣΕ, την οποία η ΣΑΔ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΔΕΝ ψήφισε) ενώ ταυτόχρονα, χωρίς ενδοιασμούς και ντροπή έδινε το φιλί του Ιούδα στην παράταξη με την οποία επί σειρά ετών συμπορεύτηκαν και  συναγωνίστηκαν.

Ενεργοί και μάχιμοι  συνδικαλιστές γνωρίζουμε  πάρα πολύ καλά ότι δεν είναι δεδομένο πως μια συνεργασία μπορεί να κρατήσει «για πάντα». Ως ψηφοδέλτιο όμως μας ξενίζει και μας δυσανασχετεί ο τρόπος που επέλεξαν για να γίνει ό,τι έγινε. Διαμηνύοντάς μας στην αρχή ότι είναι πολύ πιθανή μια ανεξάρτητη κάθοδος της ΣΑΔ στις εκλογές κοινωνικοποίησης (για να δοκιμαστούν και να μετρηθούν σωστά οι δυνάμεις της υπό το βάρος των δεδομένων των τελευταίων  Βουλευτικών εκλογών), οι εκφραστές της μόνο αυτό δεν έκαναν. Προφανώς έχοντας στοχεύσει κάπου αλλού, εν ριπή οφθαλμού, εγκατέλειψαν την αρχική εκδοχή και αμέσως αμέσως συντάχθηκαν με το Ε.Α.Μ.Ε. Σαφέστατα και θα ήταν πολύ πιο έντιμο και ηθικό να εκφράσουν ανοιχτά την επιλογή τους και όχι να επιδίδονται σε πισώπλατα μαχαιρώματα που –επαναλαμβάνω- δεν έχουν κανένα προηγούμενο.

Σε ένα Συνδικαλιστικό Κίνημα, που δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν με κάθε τρόπο να το απαξιώνουν και να δημιουργούν «νέα» δεδομένα, τούτη την ώρα κρίνουμε ως υποχρέωσή μας να στηλιτεύσουμε τη στάση κάποιων ανθρώπων με τους οποίους ενώσαμε τις δυνάμεις μας, μοιραζόμενοι το ίδιο όραμα: ήτοι, αξιοπρεπείς εργαζόμενοι σε μια υγιή επιχείρηση. Προφανώς, το δικό τους όραμα άλλαξε.

Για λόγους ηθικής και δεοντολογίας, αξίζει πραγματικά να θυμίσουμε τα όσα επικαλούνταν η παράταξη της ΣΑΔ στις 30-1-2012 (για τη συμμετοχή της στις εκλογές του σωματείου Σπάρτακος), απαντώντας τότε «στα προσβλητικά σχόλια  της ανακοίνωσης  της Ν.Ε. Κοζάνης – Φλώρινας του Συνασπισμού» ως εξής: «Η  συνεργασία μας με άλλες δυνάμεις στις εκλογές του Σπάρτακου, είχε σαν μοναδικό κριτήριο την ενότητα, διασφαλίζοντας την ειλικρινή και ισότιμη σχέση. Άλλωστε η εμπειρία, μας έχει αποδείξει ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από αυτά  που μας χωρίζουν και πάντα το κίνημα βγαίνει πιο δυνατό μέσα από ανάλογες διαδικασίες». Σήμερα,  όλα αυτά με τον πιο ειδεχθή τρόπο, αποδεικνύονται έπεα πτερόεντα. Ωστόσο, σαν να μην έφθανε η προδοσία και η ανεντιμότητα  από τη πλευρά της ΣΑΔ, τόσο ως ψηφοδέλτιο όσο και προσωπικά, βρεθήκαμε να έχουμε απέναντι στην προσπάθειά μας και δυνάμεις της περιοχής, που απ΄ότι φάνηκε δεν είχαν παρά έναν και μοναδικό στόχο:  να αποδυναμώσουν και να αποκλείσουν την περιοχή από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων.

Συνάδελφοι

Ως υποψήφιος, δεν θα μπορούσα να μην εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου στους εργαζόμενους, που για μια ακόμα φορά πίστεψαν και εμπιστεύθηκαν τους υποψήφιους του συνδυασμού μας ¨ΠΑΣΚΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ¨ και τίμησαν το πρόσωπό μου. Έδειξαν πραγματική πίστη και εμπιστοσύνη που αποδεικνύονται περίτρανα από το ελάχιστο ποσοστό της διαφοράς μας από τον προηγούμενο από εμάς συνδυασμό (έναν συνδυασμό που πήρε δύναμη από την προδοσία και την απιστία).

Τα αποτελέσματα των εκλογών στην περιοχή του Λεκανοπεδίου της Δυτικής Μακεδονίας αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, αφού σε σύνολο 3.217 ψηφισάντων στο ΛΚΔΜ, το ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚΕ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ήρθε πρώτο με 1.107 ψήφους και ποσοστό 34,5%. Η εκλογή χάθηκε για μόλις 48 ψήφους και είναι οφθαλμοφανές, πως αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι στις κεντρικές υπηρεσίες της ΔΕΗ Α.Ε. στην οδό ¨Χαλκοκονδύλη 30¨ πήραμε μόνο 25 ψήφους και σε ολόκληρο το λιγνιτικό κέντρο της Μεγαλόπολης μόνο 19!!!

-      Αν αυτό δεν αποδεικνύει τον πλέον σοβινιστικό τρόπο με τον οποίο ψήφισαν οι εργαζόμενοι στην υπόλοιπη Ελλάδα

-      Αν αυτό δεν αποδεικνύει τη σαφή βοήθεια της διοίκησης της ΔΕΗ ΑΕ προς το ψηφοδέλτιο του υπόδικου Φωτόπουλου, του Ρίζου και της παρέας τους

-      Αν αυτό δεν αποδεικνύει τον υποχθόνιο τρόπο με τον οποίο δούλεψαν όλο το προηγούμενο διάστημα, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, τότε τι άλλο θα μπορούσε άραγε να το αποδείξει;

Συνάδελφοι

Τα προβλήματα μπροστά μας είναι πολλά και τα ανοιχτά ζητήματα σοβαρά. Οι δυνάμεις μπορεί να «μετρήθηκαν» στις εκλογές που μόλις ολοκληρώθηκαν, η δυναμική όμως, θα μετρηθεί και θα φανεί στον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουν οι «νικητές» να καταφέρουν θετικές παρεμβάσεις σε όσα έχουν στο πιάτο του.