Κύριε
Πρόεδρε,
Κυρίες και
Κύριοι Συνάδελφοι,
Οι στιγμές
που περνάει η χώρα μας μπορεί να είναι εξαιρετικά κρίσιμες, ωστόσο αυτό, ουδόλως
φαίνεται να απασχολεί την αντιπολίτευση.
Εντός και
εκτός αιθούσης δίνει ρεσιτάλ εθνικοφροσύνης και προσφέρει στιγμές απείρου κάλλους
με θεατρινισμούς και ψηφοθηρικά τεχνάσματα.
Δε μπορώ να
ανεχτώ να μονοπωλείται ο πατριωτισμός, η κοινωνική ευαισθησία και η αγάπη για
τον Ελληνικό λαό.
Πολύ
περισσότερο από ανθρώπους που με τις πράξεις και το λόγο τους έχουν κάνει σαφές
πως εννοούν την πατρίδα μας.
Αποκομμένη
από τις οικογενειακές, θρησκευτικές και ιστορικές παραδόσεις.
Κανείς δεν
ισχυρίζεται ότι τα μέτρα δεν πονούν.
Πονούν, πληγώνουν
και ματώνουν τον Έλληνα. Το τίμημα είναι βαρύ. Ένα βαρύ τίμημα όμως για μια
τελευταία ευκαιρία.
Επιπλέον μέτρα που να αφορούν περικοπές μισθών
και συντάξεων δε θα υπάρξουν.
Κατ΄ εμέ, ή
θα πετύχει η προσπάθεια και δε θα υπάρξουν άλλα μέτρα ή θα αποτύχει, όπως επιθυμεί το λόμπυ της δραχμής και δε θα
υπάρξουν έτσι κι αλλιώς, γιατί η Ελλάδα θα έχει καταρρεύσει.
Άρα, ή θα
αρπάξουμε την ευκαιρία και θα την αξιοποιήσουμε ή πάμε χαμένοι. Ωστόσο αυτά τα
βαριά μέτρα από μόνα τους δεν αρκούν. Δεν είναι αποκλειστικά δημοσιονομικό το
πρόβλημα. Είναι ταυτόχρονα διαρθρωτικό της Ελληνικής Οικονομίας.
Σε αυτό το
πλαίσιο η στρατηγική της κυβέρνησης για το 2013 βασίζεται στους εξής άξονες:
-
Δραστική
καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Ήδη 1600 από τα 54.000 φυσικά πρόσωπα που
έβγαλαν χρήματα σε τράπεζες του εξωτερικού έχουν προσέλθει αυτοβούλως στις αρμόδιες υπηρεσίες για να τακτοποιήσουν
τις φορολογικές του εκκρεμότητες. Το Υπουργείο αποστέλλει σημειώματα στους
υπολοίπους και είναι πανέτοιμο να επιβάλλει τις ανάλογες κυρώσεις στις
περιπτώσεις μη ανταπόκρισης.
Το πάρτυ
πρέπει επιτέλους να τελειώσει. Είναι ατιμωτικό για την εκάστοτε κυβέρνηση οι
μισθωτοί και οι συνταξιούχοι να αποδίδουν συντριπτικά περισσότερο φόρο
εισοδήματος από τους υπόλοιπους φορολογούμενους λες και είναι αυτοί που
παράγουν τον πλούτο στην Ελλάδα.
Αυτό
περιμένει ο Ελληνικός λαός και όλοι εμείς που δεν γεννηθήκαμε μέσα στον πλούτο
από γονείς με παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς.
-
Επιτάχυνση των
αποκρατικοποιήσεων και του προγράμματος αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του
δημοσίου.
Το
κράτος δε μπορεί να κάνει τον επιχειρηματία. Το έχουμε πει, το έχουμε
διαπιστώσει, έχουμε συμφωνήσει αλλά δεν το εφαρμόσαμε. Αφήσαμε στο κράτος το
επιχειρείν για να επωμιστεί ο Ελληνικός λαός και να πληρώνει τις ζημίες δεκάδων
επιχειρήσεων και οργανισμών του δημοσίου ενώ παράλληλα βασίλευε η μίζα, η κακοδιοίκηση,
ο παράνομος πλουτισμός και η διαφθορά.
Αναγκαία σε
αυτό το σημείο είναι μία επισήμανση.
Η παροιμία
λέει: «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».
Δεν πρέπει
λοιπόν να επιτρέψουμε στους επιτήδειους που καραδοκούν να κερδοσκοπήσουν με τις
αποκρατικοποιήσεις εις βάρος του Ελληνικού λαού. Για παράδειγμα, τομείς όπως η
ενέργεια και η αξιοποίηση των κοιτασμάτων του υπεδάφους έχουν πολυσύνθετο
χαρακτήρα και απαιτούν ιδιαίτερη αντιμετώπιση και προσοχή που ενδεχομένως να
οδηγήσουν στην απόσυρση σχεδίων ή σκέψεων αποκρατικοποίησης.
-
Περιορισμός σε
μηδενικά επίπεδα της κρατικής σπατάλης.
-
Πάταξη της
γραφειοκρατίας με σκοπό τη γρήγορη εξυπηρέτηση του πολίτη και την προσέλκυση
επενδυτών οι οποίοι μέχρι σήμερα αποτρέπονται να εφαρμόσουν τα σχέδια τους
εξαιτίας της πολυδαίδαλης δημόσιας διοίκησης και της πολυνομίας.
-
Πάταξη της
διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα.
Η περίπτωση
Τσοχατζόπουλου είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Όσοι έβαλαν
το δάχτυλο στο μέλι είτε είναι πολιτικοί, είτε όχι, σε όλο το φάσμα της
Ελληνικής κοινωνίας να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν. Πρέπει να βρούμε
επιτέλους και το μαχαίρι και το κόκκαλο.
Οι τέσσερις
αυτοί άξονες που λιτά σας περιέγραψα στο λίγο χρόνο που διαθέτω περιέχουν την
ουσία του εγχειρήματος.
Χωρίς αυτούς
του άξονες τα δημοσιονομικά μέτρα είναι καταδικασμένα σε αποτυχία όπως όλα τα
προηγούμενα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Επαναλαμβάνω.
Αυτήν την
τελευταία ευκαιρία με το βαρύ τίμημα αγωνιζόμαστε να αξιοποιήσουμε.
Είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα στον γκρεμό και
στο ρέμα. Επιλέξαμε το ρέμα. Από τον γκρεμό δεν σώνεσαι. Στο ρέμα έχεις κάποιες
περισσότερες πιθανότητες να σωθείς. Να πιαστείς από κάπου και να παλέψεις.
Άκουσα προσεκτικά
την βιτρίνα του ΣΥΡΙΖΑ, τον Αλέξη Τσίπρα.
Μας είπε για
όλα, απ΄ έξω – απ΄έξω και κατέληξε στο αίτημα για εκλογές.
Να θυμίσω
όμως ότι πίσω από τον κ.Τσίπρα, πίσω από τη βιτρίνα, στο βάθος από το
διευθυντήριο, ο κ.Λαφαζάνης δήλωσε πως
δεν είσαστε έτοιμοι να κυβερνήσετε. Είπε την αλήθεια. Ποια είναι η πρόταση σας;
Δεν την ακούσαμε. Καλές είναι οι διαπιστώσεις αλλά πιο καλό είναι στις δύσκολες
ώρες να φανείτε χρήσιμοι. Περιμένουμε να μιλήσετε για κάτι χειροπιαστό. Κι ας
πούμε ότι ακούμε αυτόν τον γυμνό από προτάσεις και επιχειρήματα καταγγελτικό
λόγο.
Δεν προχωράμε
σε καμία συμφωνία.
Δεν θέλουμε
και δεν παίρνουμε τα 31 δις.
Λέμε στους
εταίρους μας τέρμα κύριοι στην εταιρική σχέση.
Και μετά; Πως πορευόμαστε; Στα τυφλά; Τι
κάνουμε; Ποιο είναι το σχέδιο; Τι θα συμβεί στην κοινωνία;
Παραμύθια ότι
χωρίς χρηματοδότηση καλύπτουμε τις ανάγκες μας δεν τα πιστεύει πλέον κανείς.
Προχθές
εφημερίδα στη μία σελίδα της ζητούσε να μην ψηφιστεί ο προϋπολογισμός και στην
άλλη σελίδα έγραφε ότι μέχρι τέλος Νοεμβρίου χρειαζόμαστε 8 δις για τα έντοκα
γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου που λήγουν, για τα ταμεία για τους μισθούς και για
τις προμήθειες. Αποφασίστε επιτέλους.
Επί της
ουσίας, κάθε μονομερής ενέργεια σημαίνει άτακτη χρεοκοπία.
Αν βάλουμε ένα τέλος στο μνημόνιο θα
πάμε εντελώς αυτομάτως σε εθνικό νόμισμα. Είναι αδύνατο να καταγγείλουμε το
μνημόνιο και να παραμείνουμε στο ευρώ.
Δεν τα λέω
εγώ κ. Τσίπρα. Τα λέει ο μέντορας σας ο κ. Αλαβάνος. Λοιπόν. Αποφασίστε
επιτέλους τι θέλετε.
Ακόμα και
χθες ο κ. Λαφαζάνης ωρυόταν γιατί δεν παίρνουμε τη δόση, παρ΄ όλο που ψηφίστηκαν
τα μέτρα, ενώ μία εβδομάδα πριν ο αρχηγός σας έλεγε από τη Θεσσαλονίκη ότι δεν
απαραίτητο να πάρουμε τα μέτρα γιατί θα μας παρακαλά η Ευρώπη να μας δώσει τη
δόση.
Τι επιτέλους
θέλετε, αποφασίστε.
Από το
μνημόνιο θέλουμε να βγούμε και θα βγούμε μόνο με ανάπτυξη μέσα στην Ευρώπη.
Πρέπει να το θέλουμε όμως, και εμείς και η
Ευρώπη.
Εμείς
αναλάβαμε τις ευθύνες μας.
Κάναμε και
περισσότερα από όσα μας αναλογούν.
Τώρα ήρθε η
σειρά της Ευρώπης να αναλάβει τις δικές της ευθύνες.
Οι τελευταίες
δηλώσεις και τα αναμασήματα περί μη βιώσιμου χρέους και κάποιες περίεργες
διστακτικότητες δεν βοηθούν.
Η Ελλάδα
πράττει το χρέος της και με το παραπάνω. Την Κυριακή ψηφίζουμε τον
Προϋπολογισμό. Τη Δευτέρα ας πράξει το
χρέος της και η Ευρώπη για το καλό όλων.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Θα κλείσω
απευθυνόμενος στον κ. Μαυραγάνη.
Δεν ζήσατε
ποτέ αλλά μάθατε για τον χειμώνα της Φλώρινας.
Σας
επισκεφτήκαμε οι φορείς του Νομού και σας εξηγήσαμε επαρκώς τι συμβαίνει.
Η πρόταση μου που σας κατέθεσα μιλούσε για
επιστροφή της διαφοράς του φόρου από την εξίσωση σε όλους και επιπλέον επίδομα
θέρμανσης με εισοδηματικά κριτήρια. Πρόταση εφικτή και ρεαλιστική.
Τελικά
συμπτύξατε τα δύο σε ένα. Επιστροφή του φόρου με εισοδηματικά κριτήρια και
χωρίς πρόβλεψη για επίδομα ανεξαρτήτου καύσιμης ύλης. Δεν φτάνει. Δεν μας
ικανοποιεί.
Να το πω και
στους συναδέλφους μου του ΣΥΡΙΖΑ που ζήτησαν με ερώτηση τους την απόσυρση της
εξίσωσης.
Επιστροφή σε
όλους της διαφοράς του φόρου, που προκύπτει από την εξίσωση, ή απόσυρση της εξίσωσης είναι το ίδιο πράγμα.
Σημαίνει 28
λεπτά χαμηλότερη τιμή. Αυτή είναι η διαφορά από την εξίσωση. Όμως δεν φτάνει.
Η Φλώρινα
χρειάζεται πέρα από την επιστροφή του φόρου και επίδομα θέρμανσης αν θέλουμε να
μιλάμε για αξιοπρεπή διαβίωση των συμπατριωτών μας στις σκληρές συνθήκες του
χειμώνα των -30 βαθμών.
Παρατήρησα,
κύριε Υφυπουργέ, ότι προσδοκάτε και έσοδα από την εξίσωση του ειδικού φόρου
κατανάλωσης
Να σας
ενημερώσω λοιπόν πως η ζήτηση για πετρέλαιο, στην πατρίδα μου τουλάχιστον,
είναι μειωμένη την ώρα αυτή κατά 90%.
Τα
προσδοκώμενα έσοδα δε θα τα πάρετε. Να
είστε σίγουρος γι αυτό.
Ψάξτε λοιπόν
από τώρα πως θα καλύψετε τη μαύρη τρύπα έχοντας υπόψη τη δέσμευση του
Πρωθυπουργού μας Αντώνη Σαμαρά, ότι δε θα υπάρξουν άλλες περικοπές μισθών και
συντάξεων.
Σας
ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια γίνονται για ενημέρωση των αναγνωστών μας. Η ευθύνη των σχολίων, αστική και ποινική, βαρύνει τους σχολιαστές.