Η άλλη Ελλάδα -Οι μαθητές στη Φλώρινα επανασχεδιάζουν τα μνημεία της πόλης σε τρισδιάστατη εκτύπωση

Ένα ιδιαίτερα πρωτοποριακό πείραμα ξεκίνησαν τα παιδιά της Στ΄ τάξης του 5ου Δημοτικού σχολείου Φλώρινας όπου μαζί με τους δασκάλους τους επανασχεδιάζουν τα μνημεία της πόλης.

Τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους και φωτογραφίζουν τα σιδερένια μπαλκόνια, τα καφασωτά, τους τσατμάδες και τα χαγιάτια, που δίνουν ιδιαίτερο χρώμα στην πόλη τους, με σκοπό να τα αναδημιουργήσουν στο σχολικό εργαστήρι. Όταν επιστρέφουν στην τάξη τα επαναφέρουν στη μνήμη τους ελεύθερα, όπως τους αρέσουν. Όμως το μυστικό του πρωτοποριακού αυτού σχολικού πειράματος βρίσκεται στην επόμενη φάση.

«Μόλις τελειώσει η καταγραφή, θα σχεδιάσουν τα μνημεία σε υπολογιστή και θα ξεκινήσουν να τυπώνουν τρισδιάστατα μοντέλα, στα οποία θα δουν πλέον ζωντανά τις δημιουργίες τους», εξηγεί ο Θανάσης Πρίφτης, ερευνητής, της Ελληνικής Εταιρείας Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα, ο οποίος είχε την ιδέα για τη διεξαγωγή του προγράμματος, μαζί με τον Θανάση Δεληγιάννη, επίσης συνεργάτη της ΕΕΛΑΚ.

Οι δύο ερευνητές, που ασχολούνται εδώ και χρόνια με το ανοικτό λογισμικό και τους τρισδιάστατους εκτυπωτές -μια νέα τεχνολογία, που επιτρέπει στον καθένα να τυπώνει αντικείμενα κάθε είδους σε πλαστικό- πήραν την πρωτοβουλία να στείλουν το μηχάνημα αυτό στον σχολικό σύμβουλο, Γιάννη Κασκαμανίδη, ο οποίος και είναι υπεύθυνος του πειράματος. «Τα παιδιά βγαίνουν από την τάξη και αναπτύσσουν επαφή με την κοινωνία. Καταλαβαίνουν τι σημαίνει σχεδιασμός και πραγματική παραγωγή, κάτι που δεν υπάρχει στο σχολείο. Ένας εκτυπωτής κοστίζει περίπου 1.000 ευρώ πλέον, αλλά παρέχει σημαντικά πλεονεκτήματα», εξηγεί ο Θανάσης Πρίφτης.

Το πείραμα της Φλώρινας δεν είναι το μοναδικό. Σε δύο λύκεια των Ιωαννίνων, ο Βασίλης Κωστάκης, ερευνητής του P2P foundation, υλοποιεί σε συνεργασία με τους καθηγητές ανάλογα προγράμματα. Κύβοι του Ρούμπικ για την κατανόηση μαθηματικών εννοιών, μόρια του νερού στη γλώσσα Μπράιγ τυπώνονται από τα ίδια τα παιδιά ζωντανεύοντας το μάθημα με έναν απροσδόκητο τρόπο.

«Ζητήσαμε από τα παιδιά να κατεβάσουν στον υπολογιστή τους σχέδια αντικειμένων για τυφλούς, χωρίς πνευματικά δικαιώματα και να σχεδιάσουν τα δικά τους. Δημιούργησαν και βάση δεδομένων για τις επόμενες τάξεις. Τα τύπωσαν και τα δώρισαν σε τυφλούς μαθητές», λέει ο Βασίλης Κωστάκης.

Όλα τα παραπάνω μιλούν για τη σύγκλιση μερικών από τις πιο μοντέρνες, έως και παρεξηγημένες ιδέες που αναπτύχθηκαν στον κόσμο του ανοικτού λογισμικού, του Διαδικτύου και του ελεύθερου διαμοιρασμού αρχείων με την εκπαίδευση.

«Ήταν σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά τις καινούργιες ιδέες, όπως η ελεύθερη συνεργασία, ο ελεύθερος διαμοιρασμός ιδεών, αντικειμένων και αρχείων. Τα παιδιά οργανώθηκαν ελεύθερα, συνεργάστηκαν αντί να ανταγωνίζονται και κατάλαβαν έννοιες όπως είναι το open, το peer to peer, που συναντούν στο Διαδίκτυο. Τα παραπάνω θα παρουσιαστούν στις 30/9 και την 1/10/2013 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, όπου διοργανώνεται το Διεθνές Συνέδριο «Creativity: Καινοτόμες, Ανοικτές και Οικονομικά Βιώσιμες Δομές Δημιουργικής Παραγωγής».

Στόχος, η ανάδειξη νέων μοντέλων καινοτομικής δημιουργικής παραγωγής, που αναδύονται σήμερα από τις σύγχρονες ιδέες, αφού βεβαίως οι εφαρμογές τους δεν περιορίζονται στην εκπαίδευση. Αντίθετα, επεκτείνονται σε νέα οικονομικά μοντέλα ανοικτού σχεδιασμού, χώρους συνεργατικής παραγωγής κ.ά.

Πηγή: Καθημερινή