Ανακοίνωση της ΚΝΕ προς τους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου

Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι πάντα είν' ο ίδιος ο λαός...
«...ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, η κάθε πόλη, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα... Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».

Αθήνα, 31 Οκτώβρη 1940, Νίκος Ζαχαριάδης, Γεν. Γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ

Με αυτά τα λόγια το ΚΚΕ σάλπισε το σύνθημα της αντίστασης στην ιταλική εισβολή το 1940. Ο ελληνικός λαός ανταποκρίθηκε. Μετά την εισβολή του γερμανικού φασιστικού στρατού και την κατάκτηση της Ελλάδας έγραψε τις πιο ηρωικές σελίδες της ιστορίας μας. Δημιούργησε το ΕΑΜ, το στρατό του, τον ΕΛΑΣ, την οργάνωση της νεολαίας, την ΕΠΟΝ.

Μάθε και αναζήτησε την αλήθεια!
Γιατί έγινε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος;

Είναι έτσι όπως λέει το Βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου; «Η έκρηξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου αποτέλεσε απόρροια της εκβιαστικής τακτικής που άσκησε η ναζιστική Γερμανία απέναντι στις συμμαχικές κυβερνήσεις, οι οποίες φάνηκαν ενδοτικές, προκειμένου να διατηρηθεί η ειρήνη».

Οι πόλεμοι δεν προκαλούνται επειδή το θέλουν κάποιοι «μανιακοί», ούτε λόγω τυχαίων γεγονότων. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν το αποτέλεσμα της όξυνσης των μεγάλων αντιθέσεων μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, των σφαιρών επιρροής και των πρώτων υλών.

Η ηττημένη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου Γερμανία επιζητούσε τη ρεβάνς, ενώ οι «αδικημένες» της προηγούμενης μοιρασιάς Ιταλία και Ιαπωνία ζητούσαν το «κάτι παραπάνω». Βασικός στόχος της ναζιστικής Γερμανίας ήταν η Σοβιετική Ένωση, επιδίωξη και των άλλων καπιταλιστικών κρατών.  

Στον καπιταλισμό οι οικονομικές κρίσεις οδηγούν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση σε όφελος του καπιταλιστικού συστήματος. Με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καταστράφηκαν τεράστιες παραγωγικές δυνάμεις γεγονός που οδήγησε σε μία θυελλώδη καπιταλιστική ανάπτυξη στη συνέχεια.

Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου

Ο πόλεμος βρήκε την Ελλάδα υπό τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά, που είχε επιβληθεί την 4η Αυγούστου του '36. Η δικτατορία ήταν επιλογή της αστικής τάξης και είχε τη στήριξη του Παλατιού, της Αγγλίας και όλων των αστικών κομμάτων που της έδωσαν και ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου ενίσχυσε ακόμα παραπέρα την πλουτοκρατία, εξαθλίωσε το λαό, τσάκισε το εργατικό - λαϊκό κίνημα, χτυπώντας πρώτα απ' όλα το ΚΚΕ. Ο ίδιος ο Μεταξάς είχε δηλώσει στους Έλληνες καπιταλιστές: «Οι αστοί το εζήσατε σεις περισσότερον πάσης άλλης τάξεως, διότι σεις προ παντός οι αστοί έχετε ανάγκην ησυχίας και γαλήνης, διά να εργασθήτε και να αποδώσητε και να αυξήσετε και τον πλούτον της χώρας και τον πολιτισμόν αυτής».

Το «ΟΧΙ»

Είναι έτσι όπως λέει το Βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου; «Ο Ιωάννης Μεταξάς απέρριψε την ιταμή αξίωση: η Ελλάδα θα υπεράσπιζε έστω και με τα όπλα, τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Η αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού θα συνοψιστεί έκτοτε στη λέξη "Όχι". Την ίδια στάση υιοθέτησαν αμέσως και όλοι οι Έλληνες, σπεύδοντας με ενθουσιασμό στο μέτωπο των επιχειρήσεων και στηρίζοντας έκτοτε με κάθε μέσο την αντίσταση στον εισβολέα».  

Το «όχι» του Μεταξά στους Ιταλούς είχε να κάνει με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που τότε συνδεόταν με τη Βρετανία. Δεν είχε σχέση με το πραγματικό, ενθουσιώδες «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού.

Με ευθύνη του καθεστώτος Μεταξά ο στρατός βρέθηκε απροετοίμαστος, με τεράστιες ελλείψεις σε πολεμοφόδια, πολεμικά μέσα απαρχαιωμένα, χωρίς οχυρωματικά έργα. Έγραψε π.χ. ο υποστράτηγος Π. Πετρουτσόπουλος: «Η Ανώτατη Ηγεσία δεν επίστευεν εις την νίκην, αλλά ήθελεν να ρίψωμεν μερικούς πυροβολισμούς δια την τιμήν των όπλων μας». Ο λαός, οι απλοί φαντάροι, τίμιοι αξιωματικοί του στρατού, - κόντρα στα σχέδια της Δικτατορίας και της Στρατιωτικής Ηγεσίας, - πολέμησαν με σθένος και ηρωισμό και κατάφεραν να πετάξουν τους Ιταλούς έξω απ' τα ελληνικά εδάφη. Εγκαταλείφθηκαν όμως στην τύχη τους. Όταν τον Απρίλη του '41 επιτέθηκε η ναζιστική Γερμανία, μέσα σε λίγες μέρες δόθηκε η εντολή για συνθηκολόγηση άνευ όρων, ενώ ακόμα πολεμούσαν. Έτσι η χώρα βρέθηκε κάτω από την τριπλή κατοχή των Γερμανών, Ιταλών και Βούλγαρων φασιστών.

Όρκος ΕΛΑΣίτη:

«Ορκίζομαι ότι θα αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για την πλήρη απελευθέρωση, ακεραιότητα και ανεξαρτησία της πατρίδας. Για την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του».

Ποιους υμνούν σήμερα οι Χρυσαυγίτες όταν φωνάζουν «Τιμή στους Χίτες και Ταγματασφαλίτες»; Είναι τα τάγματα ασφαλείας που δημιούργησαν οι κατοχικές κυβερνήσεις με τη σύμφωνη γνώμη των Άγγλων και τα οποία δρούσαν σε ανοιχτή συνεργασία με τους Γερμανούς ενάντια στους Έλληνες αγωνιστές.

Όρκος Ταγματασφαλίτη: «Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΑΤΑΓΑΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ».

Οι σημερινοί φασίστες - δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής είναι οι πολιτικοί και φυσικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών. Δεν είναι απλά θαυμαστές τους αλλά είναι ακόμα και σήμερα υπέρ των ναζί.

Το ΚΚΕ οργανώνει την Αντίσταση

Ο πόλεμος βρήκε το ΚΚΕ στην παρανομία, με χιλιάδες στελέχη και μέλη του στα μπουντρούμια, στις εξορίες. Όλοι οι έγκλειστοι ζήτησαν να σταλούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Η δικτατορία όχι μόνο απέρριψε όλα τα αιτήματα, αλλά και τους παρέδωσε στους κατακτητές.

Οι κομμουνιστές που δεν είχαν συλληφθεί πήραν μέρος παλικαρίσια στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ξεχωριστός ήταν ο ρόλος των Κομματικών Στρατιωτικών Οργανώσεων της 8ης Μεραρχίας Ηπείρου και της 9ης Μεραρχίας Δυτικής Μακεδονίας.

Με το γράμμα του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, δίνεται το σάλπισμα της αντίστασης.

Οι κομμουνιστές δραπετεύουν και μαζί με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώνουν την αντίσταση. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργείται τον Αύγουστο του 1941 το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ) και στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 το θρυλικό ΕΑΜ, όπου συσπειρώθηκε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού: εργάτες, φτωχοί αγρότες, νεολαία. Στις 16 Φεβρουαρίου 1942 δημιουργήθηκε το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, με καπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη. Λίγο αργότερα (23 Φεβρουαρίου 1943) ιδρύθηκε η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, η ΕΠΟΝ.

Με την απεργία και τα συλλαλητήρια, με το σαμποτάζ και το όπλο στο χέρι, με την πένα και το «χωνί», οι Εαμίτες και οι Ελασίτες έδωσαν τη μάχη, απελευθερώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, σώζοντας το λαό από την πείνα, δημιουργώντας στις απελευθερωμένες περιοχές την Αυτοδιοίκηση, τις Συνελεύσεις του χωριού, τη Λαϊκή Δικαιοσύνη και τη Λαϊκή Παιδεία. Για πρώτη φορά ψήφισαν οι γυναίκες και οι νέοι από 18 χρονών. Σ' όλα αυτά το σχολικό βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου αφιερώνει μόλις 153 λέξεις!

Στα χρόνια της Κατοχής αλλά και μετά, το ΚΚΕ έγινε ο εμπνευστής, ο καθοδηγητής, ο νους και η ψυχή του λαϊκού αγώνα. Χιλιάδες απ' τα καλύτερα παιδιά του έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση από τους ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές.

Τι έκαναν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και τα κόμματά τους, φιλελεύθερα, δεξιά και ακροδεξιά, οι πρόγονοι των σημερινών καπιταλιστών και των κομμάτων τους;

Είναι έτσι όπως λέει το Βιβλίο ιστορίας της Γ' Λυκείου; «Μετά την κατάληψη του εθνικού εδάφους... η εξόριστη πλέον ελληνική κυβέρνηση... θα υπερασπίσει με όσα μέσα διέθετε, τα εθνικά συμφέροντα».

Ένα τμήμα τους συνεργάστηκε ανοιχτά με τις δυνάμεις κατοχής. Ήταν οι γνωστοί δωσίλογοι που σχημάτισαν τις κατοχικές κυβερνήσεις, επάνδρωσαν στις νέες συνθήκες το αστικό κράτος που συνέχισε να λειτουργεί, έφτιαξαν ολόκληρες περιουσίες από την εκμετάλλευση και την πείνα του λαού. Ένα άλλο τμήμα τους, εγκατέλειψε τη χώρα αρπάζοντας τα κρατικά αποθέματα σε χρυσό και εγκαταστάθηκε μαζί με το Παλάτι στη Μέση Ανατολή, όπου υπό την αιγίδα των Βρετανών, αλλά και σε διαπλοκή με τους συνεργάτες των κατακτητών, ραδιουργούσαν και σχεδίαζαν για την «επόμενη μέρα», πώς θα διατηρήσουν την αστική εξουσία, ενώ ήταν οι απόντες του αγώνα.

Ναζισμός - φασισμός: Η πιο βάρβαρη, εγκληματική μορφή του καπιταλισμού.

Ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία κοινοβουλευτικά, με τη στήριξη και ανοχή όλων των υπόλοιπων αστικών κομμάτων. Ο ναζισμός - φασισμός ήταν γέννημα του καπιταλισμού, μια άγρια, εκμεταλλευτική μορφή διαχείρισης του συστήματος. Η καπιταλιστική κρίση του '29-'33, ο αντικομμουνισμός και αντισοβιετισμός που καλλιεργούνταν έστρωσαν το έδαφος. Το ναζιστικό κόμμα που παρουσιαζόταν ως «αντισυστημικό» και «υπέρ των φτωχών Γερμανών», ενισχύθηκε με δισεκατομμύρια από γερμανικά αλλά και αμερικάνικα, αγγλικά μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους όπως η «Στάνταρτ Οϊλ», η «Φορντ», η «Κρουπ», η «Τίσεν» κ.ά. Με τη δική τους στήριξη ήρθε ο Χίτλερ στην εξουσία, αυτούς υπηρέτησε. Το ναζιστικό καθεστώς μετέτρεψε πρώτα τους Γερμανούς εργάτες σε σκλάβους για τα κέρδη των Γερμανών καπιταλιστών. Ο πόλεμος ήταν το επόμενο βήμα για να επεκταθούν τα γερμανικά μονοπώλια σε νέες αγορές και πηγές και να χτυπηθεί η Σοβιετική Ένωση.

Η Σοβιετική Ένωση συντρίβει τον φασισμό

Είναι έτσι όπως λέει το βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου; «Ενώ εξελίσσονταν οι επιχειρήσεις στο αλβανικό μέτωπο, ο Χίτλερ, διαρρηγνύοντας τις φιλικές έως τότε σχέσεις του με τον Στάλιν, είχε καταρτίσει (...) το σχέδιο για την εισβολή στην ΕΣΣΔ...». Τέτοιες σχέσεις δεν υπήρξαν ποτέ! Βασικός στόχος της ναζιστικής Γερμανίας ήταν εξαρχής η Σοβιετική Ένωση. Το σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ εξασφάλισε στη Σοβιετική Ένωση πολύτιμο χρόνο για την προετοιμασία της, για να τσακίσει το φασισμό, όπως και έγινε!

Περισσότερα από 20 εκατομμύρια έφτασαν οι ανθρώπινες απώλειες της Σοβιετικής Ένωσης, ανάμεσά τους το άνθος των κομμουνιστών, 2.000.000 μέλη του κόμματος των μπολσεβίκων που έδωσαν τα πάντα - και την ίδια τους τη ζωή - για την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας και την απελευθέρωση των λαών. Συγκριτικά, οι απώλειες των ΗΠΑ και της Βρετανίας ήταν 405.000 και 375.000 αντίστοιχα. Οι δύο τελευταίες άνοιξαν το δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη το 1944 για να προλάβουν την απελευθερωτική πορεία του Κόκκινου Στρατού.
Την 1η Μάη του 1945 η σημαία της ΕΣΣΔ κυμάτισε στο Ράιχσταγκ - στη Γερμανική Βουλή - στο Βερολίνο. Ήταν ουσιαστικά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, της εποποιίας που έγραψαν οι λαοί, με μπροστάρη το λαό της Σοβιετικής Ένωσης και τον Κόκκινο Στρατό που συνέτριψε τη ναζιστική Γερμανία και τους συμμάχους της.
Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, συνεχίζουμε!

Όταν ένας λαός είναι οργανωμένος και αποφασισμένος να παλέψει τότε γίνεται παντοδύναμος, αήττητος, γίγαντας! Ο αντίπαλος, οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές, είναι ισχυροί αλλά όχι ανίκητοι!

Σκέψου! Τι θα είχε γίνει αν εκείνα τα χρόνια είχε επικρατήσει η λογική της ατομικής λύσης, ότι τίποτα δεν αλλάζει, ότι οι δυσκολίες είναι αξεπέραστες.
Η αστική τάξη και η εργατική τάξη, ο λαός, είναι δύο «κόσμοι» σε διαρκή σύγκρουση. Ποτέ δεν είχαν και δε θα έχουν κοινά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές θέλουν μια «πατρίδα» που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμισμα των εργατών. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη από μια πατρίδα λεύτερη από ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές. Γι' αυτό ο μόνος γνήσιος, αληθινός πατριωτισμός είναι ο αγώνας για να πάρει ο λαός τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του με τη δική του εξουσία και όχι οι θυσίες για να σωθούν οι καπιταλιστές και οι συμμαχίες τους, όπως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους, δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στους καπιταλιστές και τους πολιτικούς τους, στις κυβερνήσεις τους που καλούν στην υποταγή του «ρεαλισμού» και κάνουν τα πάντα για να παραμείνει το σύστημα της εκμετάλλευσης. Μόνο από το δικό τους αγώνα και ξεσηκωμό μπορούν να περιμένουν αποτέλεσμα.

Οι θυσίες στην πάλη, ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός θα φέρουν αποτέλεσμα: μια καλύτερη ζωή. Για να κάνει ο λαός κουμάντο στον πλούτο που παράγει. Χωρίς μονοπώλια και εκμεταλλευτές, με τη δική του λαϊκή εξουσία. Δυνάμωσε την ΚΝΕ. Μπες στον αγώνα για το γκρέμισμα του συστήματος της εκμετάλλευσης!