Αυτός και ο εαυτός του…

Από αναγνώστη του blog μας, λάβαμε την παρακάτω επιστολή την οποία και δημοσιεύουμε.

Διαβάσαμε χθες στο δελτίο τύπου του Δήμου Φλώρινας, ότι συνεδρίασε το δημοτικό συμβούλιο.

Ειπώθηκαν πολλά μέσα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου  της συνεδρίασης της 17^ης Σεπτεμβρίου, όπως είδαμε στα βίντεο των blogs, για τηλεφωνικές απειλές, για χρέη παλαιών Δημάρχων για για για… αυτά ας τα ερευνήσει η δικαιοσύνη και ας αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Θα σταθώ όμως στην τοποθέτηση του  επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας και πρώην Δημάρχου κυρίου Αιμίλιου Ασπρίδη, ο οποίος αποφάσισε να μας παρουσιάσει μέρος του πολιτικού του βιογραφικού και να μας δηλώσει ότι θα παραμείνει στο Δημοτικό Συμβούλιο, για όλους εμάς που τον ψηφίσαμε ή όχι;

Αυτολεξεί μας είπε:

 «Θα μου επιτρέψει το σώμα, οι συνάδελφοι μου στο σώμα να έχω αυτή τη σύντομη συναισθηματική τοποθέτηση, γιατί έχω θυσιάσει μεγάλο μέρος της ενασχόλησης μου, της ζωής μου γενικώς στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Το  1986 εκλέχτηκα για πρώτη φορά, πριν από 27 χρόνια. Το 87 ήμουνα αντιπρόεδρος στην τοπική ένωση δήμων και κοινοτήτων του νομού και ένας από τους δύο εκπροσώπους του νομού στην κεντρική ένωση δήμων και κοινοτήτων της χώρας. Από τότε διαρκώς ασχολούμαι με την τοπική αυτοδιοίκηση. Το 94 μάλιστα, στις εκλογές που έγιναν τότε εκλέχτηκα νομαρχιακός σύμβουλος με τον παρόντα εκλεκτό φίλο τον Τραϊανό τον Πετκάνη, που ήταν ο πρώτος εκλεγμένος νομάρχης του νομού και είχα διατελέσει για μια τετραετία πρόεδρος του νομαρχιακού συμβουλίου. Αμέσως μετά και για τρεις τετραετίες ήμουν δήμαρχος.

Επομένως, έχω κάθε λόγο, έχω την ανάγκη να μου αναγνωρίζεται αυτό το συναισθηματικό μου δέσιμο με ότι έχει σχέση με τους θεσμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Θεωρώ ότι δεν ήταν τιμητικό αυτό που έγινε τις τελευταίες μέρες και όχι μόνο. Είχα πει στην αρχή αυτής της θητείας, τιμώντας τη δημοκρατική ψήφο του λαού, θα παραμείνω μέχρι το τέλος της θητείας, παρότι η απόφαση μου ήταν να μην ξανασχοληθώ και δεν θα ξανασχοληθώ, το δηλώνω εδώ για να το γνωρίζετε ότι δεν έχω καμία πρόθεση να επανέλθω ξανά στις επόμενες εκλογές. Αλλά, θεωρώ ότι προσβάλλω όλους αυτούς που με ψήφισαν, πίστεψαν σε εμένα αν αποχωρήσω τώρα. Έτσι, στο διάστημα που υπολείπεται, άλλοι 8 μήνες μένουν μέχρι τις εκλογές θα προσπαθήσω να παραμείνω και να ανταποκριθώ σε αυτή την υποχρέωση».

Αυτά θέλω να σχολιάσω. Και αν κάποιοι διαφωνούν μαζί μου τους ζητώ συγγνώμη. 

Όντως, ο κύριος Ασπρίδης εκλέχτηκε στην ΤΕΔΚ, στην τότε νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και τρεις φορές δήμαρχος Περάσματος. Δεν θα αναφερθώ στα παλιά, ποιος τα θυμάται άλλωστε;

Ας  πάμε όμως στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Στις προεκλογικές του ομιλίες εστίασε κατά κύριο  στο να κάνει πόλεμο στον αντίπαλο του Βοσκόπουλο, με αποκορύφωμα την τελευταία προεκλογική του ομιλία όπου μας είπε τι δεν θα κάνει από αυτά που κάνει ο αντίπαλος του.

Την ντροπή, την απογοήτευση και το κενό που νιώσαμε πολλοί από εμάς που ήμασταν εκεί, αδυνατώ να σας περιγράψω.  Ακούσαμε για το έργο του  αλλά και μια λασπολογία για τον μοναδικό του πλέον αντίπαλο. Πολλοί, αποχώρησαν από την ομιλία με σκυμμένο το κεφάλι, νιώθοντας ήδη την ήττα.

Η ντροπή όμως είχε αρχίσει ήδη να μας χτυπάει την πόρτα όταν το παιδί του ΠΑΣΟΚ κατέβηκε ανεξάρτητος και έκανε πόλεμο στη Μούσιου τη χρησμένη υποψήφια της παράταξης. Πολιτικές βλέψεις, δικαίωμα του θα μου πείτε. Κάποιοι όμως ντραπήκαμε για αυτές.

«Θεωρώ ότι είναι τεράστια προσβολή για το όργανο να εκπίπτει, να εκδιώκεται από την παράταξη του και εξαιτίας αυτού να χάνει την ιδιότητα του», είπε για τη διαγραφή του κυρίου Ρασάικου. Για όλους τους Φλωρινιώτες τι ήταν η τελευταία προεκλογική περίοδος, πέρα από προσβολή και ντροπή;

Ως ένας νέος Βοναπάρτης, μας δηλώνει ότι θα παραμείνει στο Δημοτικό Συμβούλιο. Λες και η απουσία του θα ανατρέψει τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου.   

Δεν μας κάνει χάρη που παραμένει στη θέση του επικεφαλής της μειοψηφίας και αν επιθυμεί να αποχωρήσει, μπορεί άνετα να το κάνει. Μας έχει προσβάλλει ήδη.

Και αν όντως επιθυμεί να κάνει κάτι ας μας απαντήσει σε όλα αυτά που του καταλογίζουν για χρέη 390.000 ευρώ στην κοινωφελή του δήμου Περάσματος και την απασχόληση των εργατών χωρίς συμβάσεις και όχι να αποχωρεί.

Η τέχνη του πολέμου έγκειται στο να κερδίζουμε χρόνο, όταν έχουμε κατώτερες δυνάμεις, είχε πει ο στρατηγός.

 Ας κερδίσει λοιπόν ότι καλύτερο μπορεί τους τελευταίους οκτώ μήνες της πολιτικής του πορείας όπως δηλώνει και ας αποχωρήσει με αξιοπρέπεια.

Ούτως ή άλλως δεν είναι μόνος.

Είναι δύο: αυτός και ο εαυτός του!