Επιδότηση επιχειρήσεων για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με κριτήριο τα προσόντα του ανέργου και όχι την κάρτα ανεργίας

Επιστολή στον Υπουργό Εργασίας κ. Ιωάννη Βρούτση απέστειλε ο εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος Ορεστίδος για θέματα ανεργίας κ. Νίκος Παπανικολάου επισημαίνοντας τις δυλειτουργίες του σημερινού συστήματος επιδότησης των επιχειρήσεων για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Όπως τονίζει ο κ. Παπανικολάου, η επιδότηση αυτή θα πρέπει να δίνεται στις επιχειρήσεις με βασικό κριτήριο τα προσόντα των ανέργων και όχι την κάρτα ανεργίας. Ο λόγος είναι απλός: οι νέοι για να μη χάσουν το προνόμιο της κάρτας ανεργίας αποφεύγουν να δουλέψουν σε ολιγόμηνες συμβάσεις που τους δίνουν εργασιακή εμπειρία, ενώ πολύ εύκολα οδηγούνται στη μαύρη εργασία καθώς με τον τρόπο αυτό εξακολουθούν να φαίνονται άνεργοι.

Ακολουθεί αναλυτικά η επιστολή:

«Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο κινείται σήμερα η αγορά εργασίας θα ήθελα να παραθέσω κάποιες διαπιστώσεις που αφορούν τους νέους και τη σχέση που αναπόφευκτα δημιουργείται με την κάρτα ανεργίας.

Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, βασική προϋπόθεση στη λειτουργία του συστήματος προσλήψεων και απασχόλησης είναι η κατοχή κάρτας ανεργίας (με προνόμιο την μακροχρόνια ανεργία), γεγονός το οποίο οδηγεί τους νέους στη διαρκή αναβολή ανάληψης εργασίας, προκειμένου να πετύχουν μια μονιμότερη πρόσληψη.

Οι επιπτώσεις αυτού είναι ποικίλες. Καταρχήν, για να μη χάσουν το προνόμιο της κάρτας ανεργίας αποφεύγουν να δουλέψουν έτσι ώστε να μη διακόψουν την ανεργία, ενώ πολύ εύκολα οδηγούνται στη μαύρη εργασία αφού με τον τρόπο αυτό εξακολουθούν να φαίνονται άνεργοι.

Επιπλέον, περιμένοντας μια καλύτερη, πολύμηνη σύμβαση αφήνουν την οποιαδήποτε ευκαιρία παρουσιαστεί για ολιγόμηνη δουλειά, έστω κι αν αυτή παρουσιάζεται πιο συχνά. Κι αυτό γιατί το υπάρχον σύστημα τους αναγκάζει να αφήνουν ανεκμετάλλευτη κάθε ευκαιρία απόκτησης εμπειρίας, η οποία όφειλε να είναι η βασική προϋπόθεση για τις προσλήψεις.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η δημιουργία φόβου στους νέους να μην “σπάσουν” την κάρτα ανεργίας, ο οποίος φόβος έχει μετατραπεί σε μια έμμονη ιδέα. Έτσι, τη στιγμή που προσλήψεις στο δημόσιο είτε δεν γίνονται είτε είναι πολύ σπάνιες, το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων, αυτοί που σήμερα προσμετρούνται σε ποσοστό ανεργίας 37%-40%, συνθλίβεται από την αναμονή μιας καλύτερης δουλειάς που ποτέ δεν έρχεται και μαραζώνει με μόνη έγνοια τη διαφύλαξη της κάρτας ανεργίας.

Βέβαια, το κυνήγι μιας καλύτερης θέσης εργασίας μπορεί να φαίνεται λογικό. Εκείνο, όμως, που ξεφεύγει της λογικής είναι το γεγονός ότι αυτή η καλύτερη θέση εργασίας δεν μπορεί να βρεθεί χωρίς την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας του ενδιαφερομένου και μάλιστα όχι μόνο στην ειδικότητα την οποία έχει σπουδάσει αλλά και σε άλλες.

Όλη αυτή η κατάσταση καθιστά τους νέους άτολμους και διστακτικούς απέναντι σε οποιαδήποτε πρόκληση για δουλειά αλλά και προσκολημένους στην παλιά νοοτροπία για μια μόνιμη θέση στο δημόσιο. Μια νοοτροπία που χαλκεύτηκε για πολλές δεκαετίες στη νεώτερη ελληνική κοινωνία. Κι αν σήμερα μια θέση στο δημόσιο με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ θεωρείται άπιαστο όνειρο, ο ιδιωτικός χώρος παραμένει χώρος σκληρής αξιολόγησης, δοκιμασίας και ικανοτήτων στον οποίο βέβαια οι νέοι δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί χωρίς προηγούμενη εμπειρία σε χώρο εργασίας.

Για τον λόγο αυτό, θεωρώ πως σε όλες τις προκηρύξεις για προσλήψεις νέων πρέπει να μειωθεί η σημασία που δίνεται στην ανεργία και να αυξηθεί η αξία των προσόντων, των ικανοτήτων και των άλλων κοινωνικών κριτηρίων. (Για τους 50ρηδες ανέργους, βέβαια, δεν μπορεί να ισχύσει το ίδιο κριτήριο. Σ’ αυτούς η μακροχρόνια ανεργία είναι αποφασιστική για την πρόσληψή τους).

Θα μπορούσε, δηλαδή, η οποιαδήποτε επιδότηση που προκηρύσσεται για τις επιχειρήσεις προκειμένου να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να δοθεί ανεξάρτητα από το αν ο νέος/α που προσλαμβάνεται έχει κάρτα ανεργίας αλλά με βασικό κριτήριο τα προσόντα που διαθέτει. Διαφορετικά, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η αδρανοποίηση των νέων ανέργων οι οποίοι εναποθέτουν όλες τις ελπίδες τους για εύρεση δουλειάς αποκλειστικά και μόνο στην κάρτα ανεργίας.»