Ομιλία του Προέδρου του ΕΚΦ Μπίρου Στέφανου στην απεργιακή συγκέντρωση του ΕΚΦ για την Πρωτομαγιά του 2012

Κυρίες και κύριοι

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι, 

Η 1 Μάη 2012 βρίσκει τους έλληνες εργαζόμενους αντιμέτωπους με την πιο σφοδρή επίθεση στα βασικά εργασιακά και θεμελιώδη κοινωνικά τους δικαιώματα.

Μισθοί, συντάξεις καθημερινά υπόκεινται σε μειώσεις.

Οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται.

Κοινωνικές δομές περικόπτονται.

Όλα όσα είχαμε κερδίσει με αγώνες εδώ και 10ετίες χάνονται.

Δυστυχώς οι πολιτικές αυτές που εφαρμόζονται στη χώρα μας, είναι τόσο άδικες, αδιέξοδες και σκληρές που μας οδηγούν στην εξαθλίωση και τη φτώχεια.

Ένα εκατομμύριο και πλέον είναι οι άνεργοι στη χώρα μας, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στο βωμό του κέρδους καταπατούν και περιφρονούν κάθε έννοια δικαίου και ανθρωπιάς, κάθε εργατικό δικαίωμα.

Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές έχουμε υποχρέωση όλοι οι εργαζόμενοι να είμαστε ενωμένοι, γιατί μόνο ενωμένοι μπορούμε να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε τη μάχη αυτή.

Η 1^η Μάη είναι ημέρα μνήμης αλλά και αγώνα για έναν κόσμο δικαιότερο χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση, καταπίεση και εξαθλίωση.

Για ένα κόσμο ισότητας, ευημερίας, αλληλεγγύης και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αυτή την ιστορική ημέρα οφείλουμε να αποθέσουμε φόρο τιμής στους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους συναδέλφους μας που θυσιάστηκαν, φυλακίσθηκαν, βασανίστηκαν και υπέφεραν για να μπορούμε εμείς να έχουμε μια δίκαιη κοινωνία.

Δυστυχώς η χώρα μας στοχοποιήθηκε. Αυτό έγινε διότι οι πολιτικές και οι πολιτικοί μας σε μια φιλελεύθερη κοινωνία σπατάλησαν ασύστολα τον τεράστιο πλούτο που διαθέτουμε και κερδοσκόπησαν σε βάρος των πολιτών και της ευημερίας του λαού μας. Επί 10ετίες εφάρμοζαν πολιτικές που υπηρετούσαν το κεφάλαιο και το κέρδος.

Η κοινωνία μας βρίσκεται πλέον στα όρια της. Αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε όλα αυτά που μας στέρησαν τα τελευταία χρόνια.

Το αξίζουμε και το δικαιούμαστε.

Πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί και σε τοπικό επίπεδο για να δώσουμε όραμα και ελπίδα στην κοινωνία μας και στο λαό της Φλώρινας σε συνεργασία με όλους τους φορείς.

Χρειαζόμαστε ανάπτυξη και νέες θέσεις απασχόλησης.

Δυστυχώς τα τελευταία δέκα χρόνια η ανάπτυξη είναι άγνωστη λέξη για μας. Όμως η οπισθοδρόμηση και η αφαίρεση ζωτικών παραγωγικών μονάδων είναι πλέον η καθημερινή πρακτική κυβερνήσεων και υπουργείων.

Η τιμή του πετρελαίου ανέβηκε και η κάθε οικογένεια έχει επιβαρυνθεί πολύ περισσότερο από το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Η εξίσωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης με του πετρελαίου κίνησης θα είναι η τελειωτική βολή για κάθε νοικοκυριό του νομού μας. Η Φλώρινα δικαιούται να έχει μειωμένη τιμή στο πετρέλαιο θέρμανσης και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε έως ότου το πετύχουμε.

Στο σχεδιασμό σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις και την πώληση των ΔΕΚΟ, περιλαμβάνεται και η ΔΕΗ ΑΕ, με την οποία η τοπική κοινωνία και οι κάτοικοι του νομού Φλώρινας, υπέγραψαν ένα άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο για τη διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της επιχείρησης. Οι τρεις μονάδες της Φλώρινας αποφασίστηκε να εκποιηθούν, να πουληθούν σε ιδιώτες επιχειρηματίες που θέλουν να μετέχουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη, με αποτέλεσμα να διαταραχθεί η σχέση εμπιστοσύνης που είχε οικοδομηθεί με την ελληνική πολιτεία. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δε θα επιτρέψουμε και θα αγωνιστούμε να μην υλοποιηθούν τα σχέδια που αποφάσισαν για εμάς χωρίς εμάς οι κυβερνώντες των Αθηνών και ειδικότερα ο Υπουργός Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο οποίος πλέον θα αποτελεί ανεπιθύμητο πρόσωπο στο νομό μας.  Επίσης το μέγεθος της διαπλοκής φαίνεται ότι επιλεκτικά επέλεξαν από της 4 μονάδες που πρόκειται να πουληθούν στην Ελλάδα οι τρεις να είναι της τη Φλώρινας γιατί μας θεωρούν αδύναμους να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα του τόπου μας. Εμείς όμως θα τους διαψεύσουμε και θα τους αποδείξουμε το αντίθετο.

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι μας εξαιτίας των άγριων καιρικών συνθηκών τον χειμώνα αντιμετωπίζουν σωρία προβλημάτων στην προώθηση των προϊόντων τους βλέποντας το εισόδημα τους συνεχώς να συρρικνώνεται.

Το νοσοκομείο  μας υποβαθμίστηκε.

Το τρένο καταργήθηκε. Γιατί άραγε μόνο στη Φλώρινα;

Η Τράπεζα της Ελλάδος υπολειτουργεί και κοντεύει να γίνει θυρίδα.

Ο Στρατός έφυγε τόσο από τη Φλώρινα όσο και από το Αμύνταιο.

Στο οδικό δίκτυο η Φλώρινα παραμένει ο μόνος νομός της Δυτικής Μακεδονίας που δεν έχει κάθετο άξονα να τον συνδέει με την Εγνατία. Καίτοι έχει διπλά δοκιμαζόμενα σύνορα με τη FYROM και την Αλβανία.

Τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια καθημερινά υποβάλλονται σε δοκιμασία με το κλείσιμο των σχολών και την υποβάθμιση τους.

Η ανικανότητα των κυβερνόντων στο χρόνιο πρόβλημα του ορυχείου Κλειδείου και Βεύης δείχνει την διαπλοκή που υπάρχει στην κάθε εκάστοτε κυβέρνηση. 

Ο πλούτος και οι δυνατότητες της περιοχής μας πρέπει οπωσδήποτε να αξιοποιηθούν όσο γίνετε ταχύτερα για να βοηθηθεί η τοπική μας οικονομία και να καταπολεμηθεί η ανεργία που δυστυχώς καθημερινά αυξάνετε και οδηγεί τους συμπολίτες μας στην απόγνωση.

Αυτή την ιστορική ημέρα οι εργαζόμενοι της χώρας μας, πρέπει να ενώσουμε την φωνή μας με τους εργαζόμενους σ' όλο τον κόσμο που παλεύουν ενάντια στις αδικίες, τον πόλεμο, τις κοινωνικές διακρίσεις, τις ανισότητες, την ξενοφοβία, το ρατσισμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Η λαοθάλασσα των καταπιεσμένων εργαζομένων που εκείνη την περίοδο δούλευαν σε συνθήκες εξαθλίωσης, ξεχύθηκε στους δρόμους διεκδικώντας ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ισότητα,  κοινωνική δικαιοσύνη, μια καλύτερη ζωή.

Συνάδελφοι

Βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του εργατικού κινήματος, όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυταπατάται. Όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων, κατακτήσεις πολλών γενεών καταργούνται. Η τιμή και η αξιοπρέπεια μας είναι υπό αμφισβήτηση.

Μπορούμε να ανεχθούμε την σύνθλιψη την οποία μας οδηγούν; Ή θα υψώσουμε τις φωνές μας και θα υπερασπιστούμε μέχρι τέλους ότι ιερό έχουμε κατακτήσει;

Η ιστορία μας κοιτάει. Όπως και τα θύματα στο Σικάγο τον Μάιο του 1886, που έπεσαν κάτω από τις σφαίρες βάφοντας με το αίμα τον αγώνα που έδωσαν οι εργαζόμενοι για την αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης.

Το 1886, μπορεί να φαίνεται μακρινό και ακόμα πιο μακρινές οι συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή εκείνη, όμως η συνεχής προσπάθεια του παγκόσμιου κεφαλαίου για την κατάργηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων και του λαού, επαναφέρουν δυστυχώς σιγά – σιγά εκείνη την τραγική πραγματικότητα! Αμφισβητούνται βασικές κατακτήσεις και κανόνες εργασίας και ασφάλισης.

Συνάδελφοι

Παραλάβαμε ένα εργασιακό κίνημα με δικαιώματα που αποκτήθηκαν με σκληρούς αγώνες, ιδρώτα και αίμα.  Έχουμε ιερή υποχρέωση να το παραδώσουμε ακέραιο στα παιδιά μας.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά η σύγκρουση και η άρνηση να δεχτούμε τον υποβιβασμό μας σε σύγχρονους σκλάβους.

Πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε όλα αυτά.

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά